به گزارش تحریریه، بررسی محتوای شیوه نامه جدید فولاد نشان می دهد که در تدوین آن به گونه ای برنامه ریزی شده که برخی ضعفها را پوشانده و از چند مساله مهم و اثرگذار غفلت شده است.
نقاط قوت عبارتند از:
1- حذف قیمتگذاری دستوری که با کارکرد ذاتی بازار سرمایه در تناقض است یک گام به جلو برای عرضه در بورس کالا است و میتواند الگوی عرضه سایر کالاها در بورس قرار گیرد.
2- تعیین قیمت پایه بصورت ضریبی از قیمت منطقهای شمش و محصولات فولادی و استقلال قیمت محصولات از فولادی از قیمت شمش موجب میشود قیمت هر محصول بر اساس عرضه و تقاضا تعیین شود و فاصله همیشگی بین قیمت شمش و سایر محصولات وجود نداشته باشد که این موضوع در مقاطعی موجب میشد قیمت داخلی یک محصول با قیمت جهانی آن همسو نباشد.
3- الزام به عرضه کلیه محصولات شمش، اسلب، انواع ورق و مقاطع طویل (میلگرد، تیرآهن، نبشی و ناودانی) در بورس کالا توسط واحدهای فعال در زنجیره فولاد و ممنوعیت فروش خارج از شبکه موجب ایجاد شفافیت در زنجیره خواهد شد.
4- به موجب تبصره (1) صادرات محصولات زنجیره فولاد منوط به رعایت عرضه هفتگی در بورس کالا شده است و تبصره (2) ناظر بر جلوگیری از خام فروشی و جایگزینی حداقل20 درصد از صادرات شمش توسط محصولات فولادی است.
نقاط ضعف عبارتند از:
1- محول شدن تعیین خط مشیها و کنترلها به وزارت صنعت مهمترین نقطه ضعف شیوهنامه است. چرا که شرکتهای فولادی زیرمجموعه وزارت صنعت هستند و انتظار میرود با توجه به صدای رسای تولیدکنندگان تصمیمات به نفع آنها باشد و منافع مصرفکنندگان نادیده گرفته شود. لذا واگذاری این اختیارات به «کمیته تخصصی محصولات فولادی» میتواند خط مشیها را براساس منافع ملی تعیین کند.
2- موضوع واحدهای کوچک به ویژه در حلقههای پایانی زنجیره فولاد که واجد استانداردهای لازم برای فعالیت در بورس نیستند در شیوهنامه مغفول مانده است. لازم است برای حضور و فعالیت این دسته از واحدها سازوکارهای لازم در شیوهنامه پیشبینی شود.
پایان/
نظر شما