به گزارش تحریریه، بازار خودرو ایران را نمی توان به عنوان به یک گزینه تک بعدی بررسی کرد و بررسی ابعاد مختلف آن نشان می دهد که با یک بیماری ریشه ای و نشانی بر فساد ساختاری در اقتصاد کشور مواجه هستیم که نتیجه آن به گروگان گرفته شدن رفاه مردم ایران توسط دو خودروساز و شبکه انحصاری واردات خودرو به اسم حمایت از تولید داخل است.

این فساد ساختاری به قدری عمیق است که نهادهای مختلف مانند قوه مجریه، قوه مقننه و قوه قضائیه چشم خود را بر روی آن بسته و با ابزارهای نمایشی مانند شورای رقابت تظاهر به تلاش برای حل مشکل می کنند. این تظاهر به حل مشکل می تواند دهه ها به طول بیانجامد؛ که به طول انجامیده؛ و کمکی به حل معضل ملی و مایه تحقیر ایرانیان نکند.

مقایسه دلاری قیمت خودروهایی که در بازار ایران وجود دارد با بازارهای بین المللی؛ نشان می دهد که مردم ایران با درآمد سرانه بسیار کمتر از کشورهای صنعتی می بایست 3 برابر بیشتر هزینه برای خودروهای 2018 و نه 2021 پرداخت کنند. و یا اینکه مدلهای از رده خارجی مانند پژو 405 از خودروساز عقب مانده فرانسوی و یا سمند و پراید سوار شوند.

مردمی که به کشورهای خارجی؛ بخوانید کشورهای همسایه؛ سفر می کنند از مشاهده خودروهای باکیفیتی که مردم استفاده می کنند در مقایسه با خودروهایی که ایرانیان سوار می شوند، احساس شرمندگی می کنند.

میز بازار تحریریه با ارائه دو جدول مقایسه ای نشان می دهد که با چه وضعیت اسفناکی در بازار خودرو کشور مواجه هستیم که پایان دادن به آن با آزادسازی واردات توسط همه مردم و نه فقط شرکت های نورچشمی و رانتی؛ یک ضرورت است که حتی نباید یک روز هم به تعویق بیافتد.

به بهانه های تکراری مانند فشار بر ذخایر ارزی کشور و ... توجه نکنید که بهانه ای نخ نما و فاقد ارزش بحث و بررسی است. در کشوری که با بستن درهای واردات توسط بانک مرکزی قیمت دلار در آن به 33 هزار تومان افزایش پیدا کرده است نمی توان به چنین بهانه هایی استناد کرد.

جدول شماره 1

جدول شماره 2

با قیمت های کنونی خرید خودرو روز خارجی برای عموم مردم به یک آرزوی دست نیافتنی تبدیل شده و خودروهای داخلی هم در سایه انحصار تمام عیار کنونی دهه ها از بازار دنیا عقب هستند. جا دارد تا مجلس شورای اسلامی با کاهش تعرفه ها در حد سایر کالاها و ازادسازی واردات برای سال 1400 به وضعیت شرم آور خودرو کشور سامان دهد.

پایان/