به گزارش تحریریه، حضور یک بازیگر چینی در سریال نون خ باعث جلب توجه مردم و رسانه ها شده و بی ربط بودن نقش این بازیگر سوال های بیشتری را در پی داشته است. اما دلیل حضور بازیگر چینی در این سریال محبوب چیست؟

از دهه 1370 تاکنون مناسبات تجاری و سریال های تلویزیونی به صورت همزاد در فضای عمومی ایران حرکت کرده اند. زمانی که ژاپن خریدار نفت ایران و فروشنده کالا به ایران بود، سریال های ژاپنی مانند "سالهای دور از خانه"، "شینگن"، "داستان زندگی" و انبوهی از فیلم های سینمایی مانند "شبح جنگجو"، "کوایدان"، "سانجرو" و ... به همراه نقد و بررسی گسترده سینمای ژاپن در رسانه ملی مطرح بود. پس از قطع مناسبات تجاری ایران و ژاپن به دلیل فشارهای آمریکا؛ به تدریج سایه فرهنگ ژاپنی هم از رسانه ملی شروع به رنگ باختن کرد و کشور دیگری جایگزین شد.

سلطه کره جنوبی بر بازار وسایل خانگی، الکترونکی و موبایل ایران باعث ایجاد موج جدیدی از سریال های خارجی با طعم کره ای شد. سریال جومونگ پیشتاز این موج بود که با سریال های بعدی که ساختار ضعیف و سناریوهایی گاه مضحک دارند ادامه یافت. در سریال های کره ای برخلاف سریال های اصیل ژاپنی، همه چیز سرهم بندی شده است و کره ای ها در 2 هزار سال پیش دو تا دروازه به سبک گل کوچیک های کوچه های ایران کاشته و با لباس قدیم فوتبال بازی می کنند!

مطرح شدن نسبتا قطعی قرارداد راهبردی 25 ساله ایران و چین باعث شده است تا این نهضت پیوند فرهنگ و تجارت در رسانه ملی دنبال شده و به یکباره سروکله یک چینی در سریال نون خ ساخته سعید آقاخانی پیدا شود. البته این نخستین بار نیست که چینی ها را در سینمای ایران می بینیم و پیش از این در سریال پایتخت هم بازیگری با نام "چو چانگ"(نام استفاده شده در سریال) دیده شده بود که در همین راستا قابل تفسیر است. اما ظاهرا هنوز یک چشم مدیران رسانه ملی به کره جنوبی است که نمودی از سیاست خارجی سردرگم کشور هم هست!

به نظر می رسد که رسانه ملی در حال آماده کردن ذهن مردمی که خارجی را به معنای اروپایی می شناسند است تا به دورانی طولانی از همکاری نزدیک با چینی ها عادت کنند. در ایران افراد به شدت محدودی با زبان و فرهنگ چینی آشنایی دارند.

پایان/