به گزارش تحریریه، شورای اطلاعات ملی آمریکا در مجموعه گزارش های خود از «روندهای جهانی ۲۰۴۰» به موضوع روندهای جمعیتی پرداخته و آورده است روندهای جمعیتی و مشوق های اقتصادی طی دو دهه آینده همچنان باعث مهاجرت گسترده می شوند. اگرچه قطعیت کمی در مورد سطح مهاجرت وجود دارد، چرا که سیاست‌ دولت ها مدام در حال نوسان است. با وجود این اما عوامل فشار و کشش برای جابجایی های فرامرزی مردم در سطح جهانی پابرجا خواهد ماند. به عنوان نمونه بحث‌ها در زمینه تغذیه در کشورهای مقصد بر اثر مهاجرت و تشدید اختلافات اجتماعی در برخی کشورها دو مورد از این موضوعات است.  

در ۲۰ سال گذشته، نه تنها در تعداد قطعی مهاجران بلکه از نظر درصد مهاجرت جمعیت جهانی نیز شاهد افزایش زیادی در مهاجرت های مرزی بوده ایم. بیش از ۲۷۰ میلیون نفر در سال ۲۰۲۰ در کشوری که به آن مهاجرت کرده اند زندگی می کنند، این یعنی ۱۰۰ میلیون نفر بیشتر از تعداد مهاجران سال ۲۰۰۰ که نشان دهنده افزایش بیش از نیم درصد از جمعیت جهانی است. بیشتر مهاجران خانه های خود را ترک کردند تا چشم اندازهای اقتصادی بهتری را دنبال کنند اما ده ها میلیون نفر به دلیل فرار از جنگ، جرم هایی که مرتکب شدند،یا به دلیل سرکوب‌های مذهبی و اجتماعی و بلایای طبیعی مجبور به مهاجرت شدند.

برای اکثریت قریب به اتفاق مهاجرانی که کارگر هستند، جریان های مهاجرت به وضوح نشان دهنده تفاوت های مختلف بین کشورها است. جریان مهاجرت از اقتصادهای کوچکتر با درآمد متوسط به اقتصادهای بزرگ و با درآمد بالا است. تقریبا دو سوم مهاجران در سال ۲۰۱۹ از اقتصاد با درآمد متوسط آمده اند و بیش از نیمی از آنها برای دریافت حقوق بیشتر و ارسال درآمد خود به خانه به کشورهای با درآمد بالا مهاجرت کرده اند.

سریعترین رشد در مهاجرت از حدود ۴۰۰۰ دلار به ازای تولید ناخالص داخلی شروع می شود، نقطه‌ای که در آن افراد به درآمد متوسط رسیده اند و می توانند از پس هزینه های سفر برآیند. پس از آنکه تولید ناخالص داخلی به ۱۰ تا ۱۲ هزار دلار برسد این روند شروع به کند شدن می کند، زیرا این نقطه ای است که طبق تعریف بانک جهانی مردم به درآمد بالا رسیده اند و بنابراین کسب فرصت های شغلی در وطن از جذابیت بیشتری برخوردار است.  

با نگاهی رو به جلو، رشد سریع جمعیت تقریبا به عوامل فشار موجود در جنوب صحرای آفریقا اضافه خواهد شد در حالی که در بسیاری از کشورهای در حال توسعه نقطه اوج مهاجرت تمام شده است. جمعیتی که در سال های ۲۰۱۰ در نقطه اوج مهاجرت قرار داشتند، درآمد متوسط ۴۰۰۰ تا ۱۰ یا ۱۲ هزار دلار داشتند. این موضوع برای کشورهایی از جمله آمریکای لاتین، آسیای میانه و مناطقی از اروپای شرقی صدق می کند.

آسیای شرقی، آسیای جنوب شرقی و آسیای جنوبی نیز نزدیک این دوره هستند یا این دوره اوج را گذرانده‌اند، اما درصد جمعیت کشورهای جنوب صحرای آفریقا که در این رنج درآمدی قرار دارند، همچنان در طی ۲۰ سال آینده افزایش خواهد یافت. بنابراین مهاجرت نیز از این کشورها افزایش می یابد.

در طول ۲۰ سال آینده، افرادی که از بلایا و جنگ فرار می کنند، به جریان مهاجرت خواهند افزود. داده های سازمان ملل و سازمان های غیردولتی نشان می دهد که آشفتگی مدنی و سیاسی داخل کشورها ۸۰ میلیون نفر را تا سال ۲۰۱۹ از خانه های خود بیرون راند که از این تعداد حدود یک سوم آنها به کشورهای دیگر مهاجرت کرده اند.

پایان/