به گزارش تحریریه، شبکه «الجزیره» قطر در گزارشی به قلم «فارس اسماعیل» درباره توافق گازی میان رژیم صهیونیستی و مصر آورده است: ناظران معتقدند این توافق که ارزش آن حدود ۳۵ میلیارد دلار بوده و تا سال ۲۰۴۰ ادامه خواهد داشت، به اهداف اقتصادی مورد انتظار نرسیده است. بلکه، این توافق به دلیل تلاش رژیم اسرائیل برای بهره‌برداری سیاسی از آن و استفاده به‌عنوان ابزار فشار علیه مصر، به منبعی برای تنش میان دو طرف تبدیل شده است. رژیم می‌کوشد با این توافق، مصر را تحت فشار قرار دهد تا با انتقال مردم فلسطین به سینا موافقت کند؛ موضوعی که با مخالفت شدید مصر روبه‌رو شده است.

بر اساس این گزارش، انتظار می‌رفت این توافق زمینه‌ساز مرحله جدیدی از همکاری میان شرکت‌های خصوصی دو طرف باشد، اما در عمل، نتوانسته اختلافات سیاسی میان قاهره و تل‌آویو را کاهش دهد. روزنامه «اسرائیل هیوم» نوشت «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، خود را برای برگزاری نشستی با وزیر انرژی آماده می‌کند تا درباره بازنگری در این توافق تصمیم‌گیری شود. طبق این گزارش، تکمیل این توافق بدون تأیید شخصی نتانیاهو ممکن نیست.

در عین حال، رژیم اسرائیل، مصر را به نقض توافق «کمپ دیوید» متهم می‌کند و مدعی است که با افزایش حضور نیروهای مصری در منطقه سینا پس از تحولات غزه، مصر مفاد این توافق را نادیده گرفته است.

الجزیره در ادامه می‌نویسد، با وجود فضای سنگین بی‌اعتمادی، رسانه‌ها اعلام کرده‌اند که قاهره برای احداث خط لوله گاز جدید جهت اتصال به شبکه گازی اسرائیل، ۴۰۰ میلیون دلار سرمایه‌گذاری خواهد کرد. با این حال، حمله رژیم صهیونیستی به نوار غزه از اکتبر ۲۰۲۳، سایه سنگینی بر این توافق انداخته و باعث شده تل‌آویو چندین بار جریان گاز به مصر را متوقف کند.

در همین زمینه، «معتز احمدین» نماینده پیشین مصر در سازمان ملل، در گفت‌وگو با الجزیره اظهار داشت: نتانیاهو با توقف صادرات گاز، اقدام مثبتی انجام می‌دهد، چرا که این موضوع باعث خواهد شد جامعه و پارلمان مصر به‌طور جدی این توافق را مورد بازنگری قرار دهند.

او افزود: دستاوردهای مصر از این توافق که در رسانه‌ها تبلیغ می‌شود، قطعی نیست و به متغیرهایی همچون قیمت آینده گاز و تداوم تقاضای اروپا بستگی دارد. این در حالی است که اروپا در آینده به‌سمت کاهش وابستگی به گاز و تمرکز بر انرژی‌های تجدیدپذیر حرکت خواهد کرد؛ مسأله‌ای که فرصت‌های صادرات گاز برای مصر را محدود خواهد کرد.

وی همچنین تأکید کرد: رفتارهای رژیم صهیونیستی باعث می‌شود هرگونه همکاری با این رژیم همواره با خطر همراه باشد. این رژیم بارها توافق‌نامه‌های بین‌المللی را نقض کرده که نمونه‌های آن در ارتباط با مصر، لبنان، سوریه، غزه و دیگر مناطق مشاهده شده است.

به گفته او، شرایط فعلی فرصتی برای مصر ایجاد کرده تا از این توافق صرف‌نظر کند و هرگونه همکاری با رژیم صهیونیستی را به پایان جنگ در غزه و بازسازی آن پیوند بزند. حتی باید بخشی از درآمدهای حاصل از این توافق صرف پرداخت غرامت جنگ و بازسازی غزه شود. مصر افزون‌ بر تولید داخلی، گزینه‌های جایگزینی چون عربستان، قطر و الجزایر نیز در اختیار دارد.

همچنین، دکتر «مصطفی کامل السید»، استاد علوم سیاسی، در گفت‌وگو با الجزیره گفت: رژیم صهیونیستی به این توافق به‌عنوان ابزاری برای اعمال فشار علیه مصر می‌نگرد. بسیاری از گزارش‌های اسرائیلی نیز به این نکته اشاره کرده‌اند که تل‌آویو ابزارهای مختلفی برای فشار دارد، از جمله روابط مصر با آمریکا، استفاده از نهادهای مالی بین‌المللی، بحران سد النهضه، و وابستگی مصر به گاز رژیم اسرائیل. توقف صادرات گاز به مصر، باعث تعطیلی برخی کارخانه‌های سیمان، کود و سایر صنایع شده است. نتانیاهو نیز صراحتاً تهدید کرده که از گاز به‌عنوان سلاحی برای وادارسازی مصر به پذیرش مهاجرت فلسطینی‌ها استفاده خواهد کرد.

تحلیل‌گر مصری این پرسش را مطرح می‌کند که با توجه به آشکار بودن این خطرات، چرا مصر توافقی ۱۵ ساله به ارزش ۳۵ میلیارد دلار با رژیمی امضا کرده است که همچنان به جنگ ویرانگر خود علیه غزه ادامه می‌دهد؟

در پایان، الجزیره به نقل از «محمد فؤاد» کارشناس مسائل اقتصادی، می‌نویسد: پیامدهای این بحران محدود خواهد بود. توافق گازی میان رژیم صهیونیستی و مصر، توافقی تجاری میان شرکت‌های خصوصی است و نه توافقی رسمی میان دولت‌ها. بنابراین، نتانیاهو اختیار لغو این توافق را ندارد. شرکت آمریکایی «شِورون» مالک حدود ۴۰ درصد از میدان گازی «لویاتان» است و تصمیم‌گیرنده اصلی به‌شمار می‌رود. هرگونه تلاش رژیم اسرائیل برای متوقف کردن این توافق، پیامدهای حقوقی و مالی سنگینی برای آمریکا خواهد داشت.

او افزود: در صورت توقف صادرات گاز از سوی اسرائیل، مصر می‌تواند نیاز خود را از سایر کشورها تأمین کند. زیرساخت‌های مصر برای مواجهه با هرگونه قطع ناگهانی آماده است و این مسئله احتمال وقوع بحران انرژی را کاهش می‌دهد.

پایان/