به گزارش تحریریه، شاخص بورس همچنان در مدار نزول قرار دارد و فشار مجلس بر وزیر اقتصاد هم نتوانست باعث ایجاد تغییر میدانی در بازار شود زیرا دلایل کاهش شاخص کل بنیانی بوده و در نیمه اول سال 1399 با دخالت بانک مرکزی و میدان داری بانک های خصوصی ایجاد شده است.

در مقطع کنونی دولت تلاش می کند با تمرکز بر شاخص سازها از اصلاح شدید شاخص کل جلوگیری کرده و ویترین بازار بورس تهران را مدیریت کرده و آبروداری کند، اما این سیاست چه فایده ای برای سهامداران خرد دارد؟

این سیاست سودی به سهامداران خرد نمی رساند و شرکت های شاخص ساز عمدتا همبستگی بالایی با تغییرات نرخ ارز دارند که روند نزولی دارد و جدای از نگاه کاسبکارانه بانک مرکزی و خصولتی های رانتی به بازار ارز که منجر به صعودهای مقطعی می شود تا بتوانند دلارهای خود را با ریال درشت تری تهاتر کنند، چشم انداز قیمت دلار کاهشی است که باعث کاهش ارزندگی سهام شرکت های مرتبط خواهد شد. به همین دلیل سهامداران تا زمانی که قیمت دلار به ثبات نرسیده بهتر است از خرید سهام شرکت های دلارمحور خودداری کنند.

شرکت های صنعتی و تولیدی کوچک و متوسط که با دلار بالای 15 هزار تومان قادر به تولید باشند؛ که کم نیستند؛ بهترین گزینه برای سهامداران است تا بتوانند زیان های خود را جبران کرده و سوددهی مناسبی داشته باشند.

شواهد نشان می دهد که روند اصلاحی شرکت های بزرگ دلارمحور در چند ماه اینده هم ادامه پیدا کند و خرید سهام این شرکت ها نمی تواند گزینه های معقولی برای سرمایه گذاری در کوتاه مدت و میان مدت باشد.

پایان/