چین کنترل و مدیریت ۹۰ درصد از کل عناصر کمیاب جهان را در دست دارد و این انحصار به پکن اجازه می دهد تا از عناصر کمیاب به‌عنوان سلاح ژئوپلیتیک استفاده کند. آمریکا و اتحادیه اروپا گذشته از کشمکس های تجاری و ژئوپلیتیکی خود، نگران سیطره بیش از حد این غول آسیایی بر روی مواد معدنی و فلزات کمیاب جهان هستند.
وقایع کنونی در افغانستان به ویژه نامشخص بودن سرنوشت این کشور در دوره طالبان، سرنوشت ذخایر عظیم معدنی و فلزی و از جمله معدن بزرگ مس این کشور و ۵۰۰ میلیون دلار هزینه بابت اکتشاف معادن افغانستان را در هاله ای از ابهام فرو برده است.
