این طرح، اگر با دقت حقوقی و فنی طراحی شود، می‌تواند حق غنی‌سازی ایران را تثبیت کند، سرمایه خارجی جذب کند و روابط منطقه‌ای را بازتعریف کند. اما بی‌توجهی به جزئیات حقوقی یا بدعهدی شرکا می‌تواند آن را به تهدیدی برای استقلال هسته‌ای ایران تبدیل کند. برای موفقیت، ایران باید در اساسنامه کنسرسیوم خطوط قرمزی مانند حفظ ظرفیت تحقیق و توسعه، استقلال فنی و مصونیت در برابر تحریم‌ها را تثبیت کند.
سیاست "نگو، نپرس" به خوبی به اسرائیل کمک کرده است؛ از منافع بازدارندگی هسته ای برخوردار است بی آنکه مجبور به پاسخگویی به پرسش های ناخوشایند باشد. همچنین ممکن است علنی کردن سلاح های هسته ای، کار تحریک آمیزی باشد و کشورهای عربی را وادارد تا به گونه ای واکنش نشان دهند و سیاست رضایت عملی موجود به هم بخورد.
