ائتلاف های جدید در قفقاز؛

ایروان و باکو به کدام سو می روند؟

اتحادها و ائتلاف های جدید در منطقه قفقاز جنوبی نشان از تحولات تازه ای دارد که با سیاست متنوع سازی همکاری ها از سوی ارمنستان آغاز شده است.

پس از دلخوری های ایروان از مسکو

ارمنستان از روس‌ها فاصله می‌گیرد؟

حل مساله قره باغ از سوی شورای امنیت سازمان ملل به سازمان همکاری و امنیت در اروپا واگذار شده بود و این سازمان گروه مینسک را برای مدیریت امور تشکیل داده بود که از چند کشور با ریاست مشترک سه عضو دائم شورای امنیت (روسیه، فرانسه و ایالات متحده آمریکا) تشکیل می شود. اقدام یکجانبه روسیه (بدون دخالت و شراکت دو عضو دیگر) در جنگ ۴۴ روزه اکتبر ۲۰۲۰ خارج از چارچوب حقوقی و قانونی شورای امنیت سازمان ملل بوده است. بنابراین نمی تواند ضمانت اجرایی داشته باشد. از همین رو این موافقتنامه، سند شورای امنیت مبتنی بر موافقت و امضای روسای گروه مینسک نبوده است.

ارمنستان-آذربایجان:

مکرون تنش در قفقاز را تشدید می‌کند

امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه اخیراً بر سر اوکراین ناآرامی ایجاد کرد و این پیشنهاد را مطرح کرد که نیروهای ناتو می‌توانند در جنگ روسیه و اوکراین مستقر شوند. اقدامات فرانسه در قفقاز جنوبی که توجه بسیار کمتری را در غرب به خود جلب کرده است، تنش را برانگیخته است.

فرصت‌های ایران در کندشدن مقطعی روند غربگرایی دولت پاشینیان

به نظر می رسد علت اول و اساسی مواضع تند علیف و مقامات باکو و ترکیه در مورد ضرورت ایجاد کریدور زنگزور و عطش آنها برای آغاز جنگی دیگر و اشغال جنوب ارمنستان به هر بهانه ای است. باکو و ترکیه هیچ استقبالی از طرح چهارراه صلح پاشینیان برای تبدیل این کشور به قطب کریدوری هم نداشته اند و علیرغم تقدیم قراباغ کوهستانی به باکو از مطامع ارضی بیشتر بر علیه ارمنستان دست برنداشته و حاضر به عقب نشینی از دیگر نقاط اشغال شده ارمنستان از سال ۲۰۲۰ به این سو، تعیین دقیق مرزها، ازاد کردن زندانیان و اسرا و غیره نیستند.