هنر خوشنویسی ایرانی–اسلامی، به‌عنوان یکی از بارزترین جلوه‌های زیبایی‌شناسی تمدن اسلامی، نه صرفاً یک مهارت تکنیکی که میدانی از اندیشه و فلسفه است. در این میدان، «قوانین دیالکتیک» ــ به معنای حرکت از تضاد به وحدت، گذار از کمیت به کیفیت، و حفظ و تعالی در مسیر تحول ــ حضوری زنده و قابل ردیابی دارند.
