به گزارش تحریریه، قیمت برق در ایران سیاسی شده و عملا هرگونه انگیزه برای سرمایه گذاری در این صنعت راهبردی را از بین برده است. جریانات ذی نفع با دادن آدرس غلط، پای مردم را به میان کشیده و اینگونه ظاهرسازی می کنند که به خاطر منافع مردم قیمت برق را پایین نگاه داشته اند، درحالیکه میانگین قبض های برق مردم به 30 هزار تومان هم نمی رسد و حتی اگر دو برابر هم شود اثری در زندگی آنها ندارد، به اسم حمایت از مردم برق رایگان در اختیار صنایع رانتی قرار داده می شود و مجلس یازدهم در برابر این غارت سیستماتیک سکوت کرده است.

قیمت برق صنعتی ایران با ۳.۳ سنت دلار در کیلووات ساعت در سال ۱۳۹۰ حدود یک-سوم قیمت جهانی قیمتگذاری می شد. به دلیل شوکهای ارزی، قیمت برق صنعتی به ۰.۳۸ سنت در سال ۱۳۹۹ تنزل پیدا کرد که حدود ۴ درصد میانگین قیمت جهانی است. در واقع برق بخش صنعت رایگان است، آن هم در شرایطی که فروش تولیدات داخلی به دلار (حدود قیمتهای جهانی و حتی بالاتر) است. برق صنعتی حتی از برق خانگی (برای مردم با درآمد ریالی) ارزانتر است.

بیش از ۸۰ درصد انرژی بخش صنعت در صنایع رانتی و خصولتی انرژی-بر مصرف می شود. صنایع فولاد با حدود ۱۰ برابر افزایش قیمت در ۳ سال گذشته بزرگترین مصرف کنندگان انرژی الکتریکی هستند.

سیاست غلط برق رایگان موجب تولید بیت کوین در واحدهای صنعتی و در سوی دیگر کمبود منابع مالی برای توسعه و نگهداری ظرفیتهای تولید برق کشور شده است.

تولید فولاد و بیت کوین که درآمد آنها به جیب گروههای خاص می رود، عامل اصلی کمبود برق در فصل بهار ۱۴۰۰ است.

اقتصادخوانده های دلواپس یارانه های انرژی و قیمتها در برابر غارت منابع انرژی کشور در پوشش صنعت سکوت می کنند و حتی تقاضای رانت های بیشتر (به ویژه با قیمت دلار بالا) دارند.

پایان/