به گزارش تحریریه، علی چنگی سفیر حسن روحانی در هند هفته گذشته طی کنفرانسی به دهلی‌نو پیشنهاد داده علاوه بر سرمایه‌گذاری در بندر جاسک ایران، از آن به عنوان پایگاه ذخایر استراتژیک نفت و برای احداث خط لوله مستقل گاز استفاده کند.

نشریه اکونومیک‌تایمز هند در این باره نوشت: این پیشنهاد توسط سفیر جمهوری اسلامی در جریان یک میزگرد در مورد روابط جمهوری اسلامی و هند مطرح شده است. این میزگرد در هفته جاری و از سوی بنیاد «تیلوتاما» در هند برگزار شد.

وب‌سایت خبرگزاری جمهوری اسلامی نیز به نوبه خود با تایید این خبر اعلام کرد دهلی نو می‌تواند با سرمایه گذاری در بندر جاسک از آن به عنوان یک پایگاه ذخایر راهبردی نفت استفاده کند و با احداث خط لوله گاز نیاز روز افزون خود را به انرژی تامین کند.

علی چگنی همچنین پیشنهاد داد که هند می‌تواند پروژه‌های ساخت کارخانه‌های پتروشیمی و کودشیمیایی را در منطقه آزاد تجاری چابهار چه به صورت مستقل یا همکاری با شرکت‌های ایرانی اجرا کند.

درحالیکه هند متحد راهبردی آمریکا بوده و غیر از مسدودسازی منابع مالی ایران، فروش برنج های آلوده و دهها اقدام خباثت آمیز دیگر؛ کار مثبتی در رابطه با ایران انجام نداده است، دولت حسن روحانی هر روز یک پیشنهاد جدید تقدیم دولت فاشیست نراندرا مودی می کند.

در مقابل؛ چین در دوره تحریم های فلج کننده خرید نفت از ایران را متوقف نکرد و از مسدودسازی منابع مالی ایران هم امتناع کرد، اما هنوز عدهی در داخل به جای همکاری راهبردی با چین دنبال التماس به مقام های خیانتکار هندی برای گرفتن امتیازات یک طرفه از ایران است که نمونه چابهار پیش چشم ملت ایران قرار دارد.

هند در 8 سال گذشته و درحالیکه چابهار را به عنوان تنها گزینه ممکن برای غارت منابع معدنی افغانستان در اختیار داشت، از هزینه کردن در تکمیل بندر و راه آهن منطقه مکران خودداری کرد و همه هزینه ها را بر گردن طرف ایرانی انداخت، اما دولت روحانی به جای تنبیه هند، به تنبیه متحد راهبردی ایران یعنی چین مشغول است!

باز کردن بیشتر پای هند به بنادر ایران خلاف اسناد بالادستی نظام و نشان دیگری بر تلاش دولت اعتدال برای سوزاندن ظرفیت های منطقه ای و جهانی کشور است که عدم فهم درست وزارت خارجه باعث آن شده است.

ضروری است، مجلس شورای اسلامی با ورود به موضوع؛ مانع از دادن تعهدات خسارت بار بیشتر ششود تا دولت بعدی بتواند با استفاده از توان کارشناسی کشور، راهکارهای بهینه و مبتنی برر منافع جامع متقابل طراحی کند.

پایان/