به گزارش تحریریه، شواهد نشان می دهد که دولت سید ابراهیم رئیسی هم به ویروس "گمرک بازی" دولت حسن روحانی مبتلا شده و نمایش های تاسف آور مبنی بر صدور دستور واردات به کالاهای مانده در گمرکات را آغاز کرده است.

روز گذشته محمد مخبر معاون اول رئیس جمهور در مورد وضعیت کالاهای اساسی کشور گفت: اقدامات خوبی انجام شد و واردات خوبی داشتیم و بعضی از کالاها که در بنادر بود و ترخیص و وارد کشور شد و امروز می‌توانم این خبر خوب را به مردم بدهم که ذخیره کالاهای اساسی در کشور به نقطه مطمئنی رسیده است.

مدیر کل گمرک شهید رجایی نیز با اشاره به اینکه،‌ از ابتدای سال تا امروز تقریبا 2 میلیون تن کالای اساسی از گمرک شهیدرجایی ترخیص شده است،‌ گفت: این روند در روزهای پیش رو نیز با سرعت بیشتری درحال انجام است و به نظر می رسد در روزهای آتی بازار شاهد تزریق حجم قابل توجهی از اقلام اساسی باشد. این اقلام عمدتا شامل گندم، برنج، دانه های روغنی، شکر، روغن دارو و کود شیمیایی مورد نیاز کشاورزان است.

دولت رئیسی هم فکر می کند مشکل کشور این است که عده ای علیرغم خواست واردکننده ها در گمرک نشسته اند و اجازه ترخیص کالاهای وارد شده را نمی دهند.

ماجرا چیست؟

هر تاجری که اقدام به واردات کالا می کند راضی به یک روز تاخیر هم در ترخیص کالای خود نیست و هرگونه تاخیری در فرایند ترخیص به منزله ضرر و زیان مادی برای واردکننده است، اما چرا عده ای دوست ندارند کالایشان ترخیص شود؟

کسانی که کالا با دلار 4200 تومانی یا همان کالاهای اساسی وارد می کنند منافع مستقیم در عرضه با تاخیر به بازار برای ایجاد گرانی دارند و هرچه کمبود بیشتر باشد حاشیه سود آنها هم بیشتر است زیرا کالاهای وارد شده با دلار ترجیحی را به قیمت آزاد می فروشند.

بی دلیل نبود که دولت حسن روحانی که بعید است ابهامی درباره وضعیت رانتی بودن مرکز آن باقی مانده باشد به آب و آتش زد تا به هر قیمت ممکن دلار 4200 تومانی را در سال 1400 هم باقی گذاشته و مانع از حذف آن شود. آنهم دولتی که در 30 سال گذشته بیشترین ادبیات سازی را در مدح و ستایش آزاد تولید کرده است.

دولت رئیسی اگر می خواهد به نمایش های تکراری مبتلا نشود، بهتر است به سرعت به پرداخت دلار 4200 تومانی پایان داده و اجازه دهد فعالان خرد اقتصادی بدون رانت؛ در سایه سیاستگذاری های درست انجام شده به فعالیت مشغول شوند.

در صورت حذف دلار 4200 تومانی مشکل بازار نهاده ها حل شده و داستان کسالت آور صف مرغ نیز به انتها می رسد.

پایان/