به گزارش تحریریه، «اشرف غنی» رئیس جمهوری پیشین افغانستان از جمله افرادی بود که خود را سیاستمدار و اقتصاددان می خواند و با وجود اقبال عمومی اندک مردم از هر تلاشی برای اقناع آمریکا و قبایل و گروه های سیاسی کشورش جهت سپردن سکان قدرت فروگذار نکرد و در نهایت توانست در دو مرحله خود را به عنوان رئیس جمهوری افغانستان معرفی کند. البته بار دوم آن با فرار مفتضحانه و به یغما بردن پول مردم افغانستان پایان یافت.

به تازگی پس از تشدید وقایع اوکراین بسیاری اشرف غنی را با ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهوری اوکراین مقایسه می کنند. اشرف غنی به محض آنکه احساس خطر کرد چمدان های خود را بست و با هواپیمای اختصاصی از کشورش فرار کرد.

در مقابل زلنسکی رئیس جمهوری اوکراین که یک طنزپرداز بود و هیچ سابقه و تجربه سیاسی نداشت و حتی بسیاری حضور وی در انتخابات چند سال قبل اوکراین را بر سر یک شوخی با دوستانش بیان کرده بودند رفتاری برخلاف اشرف غنی را انجام داد.

درحالیکه نیروهای روسی در شهرهای مختلف اوکراین و حتی اطراف کی یف مستقر شده بودند و حملات هوایی به این شهر قطع نمی شد وی فرار نکرد و از شهر و کشورش خارج نشد.

وی اگرچه در دوره ریاست جمهوری به اندازه ای سیاست های غرب گرایانه اتخاذ کرد که کشورش را تا مرز ویرانی برد و بسیاری از تحلیلگران فاجعه کنونی برای مردم کشورش را نتیجه سیاست های غیرمتوازن وی می دانند اما او به اندازه ای وطن پرست بود که در مقابل پیشنهاد فرار و کمک جو بایدن مقاومت کرد و گفت: من به مهمات نیاز دارم، نه ماشین برای فرار.

این رفتار وی درسی برای همه سیاستمداران و مردم جهان است. مقام های جهان و از جمله «امانوئل مکرون» رئیس جمهوری فرانسه عنوان داشت حال که زلنسکی ایستادگی می کند ما هم باید کنار وی بایستیم.

مردم جهان هم باید توجه داشته باشند و بدانند که سابقه سیاسی دلیلی بر پاکدستی و میهن پرستی یک فرد نیست بلکه این خصیصه در دوره های حساس و در زمان سختی شهروندان مورد آزمون قرار می گیرد.

پایان/