برخلاف شعارهای تند و نمایش‌های خیابانی، سیاست خارجی هند در قبال چین، به‌شدت محتاطانه و حساب‌شده است. جایی که ملی‌گرایی کنترل‌شده، ابزار حفظ توازن است و دشمن‌سازی از بازیگران ضعیف‌تر، نقش مسکّنی موقت را ایفا می‌کند.