به گزارش تحریریه، روزنامه «تلگراف» در تحلیلی نوشت، حمله اخیر پهپادهای روسیه به لهستان نه‌تنها نشان می‌دهد که ولادیمیر پوتین می‌خواهد ببیند تا کجا می‌تواند ناتو را تحت فشار قرار دهد (که به نظر می‌رسد تا حد زیادی توانسته)، بلکه همچنین نشان می‌دهد که او از کشتن غیرنظامیان در لهستان و همچنین اوکراین ابایی ندارد.

همان‌طور که ما با خوشحالی پهپادها و موشک‌های ایرانی را که اهداف در اسرائیل را نشانه گرفته بودند سرنگون کردیم، باید از مردم اوکراین که اکنون چهارمین سال خشونت بی‌دلیل روسیه را تحمل می‌کنند نیز محافظت کنیم. و راه انجام این کار، سرنگون کردن پهپادها و موشک‌های روسیه است.

من در سال ۱۹۹۱ در عراق بودم که بریتانیا به برقراری منطقه پرواز ممنوع در شمال عراق کمک کرد که جان صدها هزار کرد را نجات داد و از نسل‌کشی آنان توسط صدام حسین جلوگیری کرد. من در سال ۲۰۱۴ پس از یکی از سفرهای متعددم برای جستجوی سلاح‌های شیمیایی رئیس‌جمهور اسد، از دولت بریتانیا درخواست کردم که در شمال غربی سوریه یک منطقه پرواز ممنوع (NFZ) ایجاد کند. ما در تحقق این امر شکست خوردیم و متعاقباً در طول ۱۰ سال بعد، صدها هزار غیرنظامی توسط اسد و حملات هوایی پوتین به قتل رسیدند.

اکنون این فرصت را داریم که در غرب اوکراین یک منطقه پرواز ممنوع برقرار کنیم تا به طور بالقوه جان میلیون‌ها نفر را نجات دهیم، زیرا روس‌ها به حمله به اهداف غیرنظامی با هزاران پهپاد و موشک در هر هفته ادامه می‌دهند.

دست‌کم این بار اطمینان‌بخش است که بدانیم مقامات غربی تأیید کرده‌اند که گزینه‌های بیشتری برای محافظت از غیرنظامیان در اوکراین با جزئیات در حال بررسی است، که به نظر می‌رسد شامل نوعی «سپر دفاعی هوایی» باشد. حتی بدون قدرت هوایی آمریکا، بریتانیا و کشورهای ناتو اروپایی دارای جنگنده‌ها و قابلیت‌های دفاع هوایی برای انجام این کار هستند – البته که با همراهی آمریکا بسیار مطلوب‌تر خواهد بود.

در سال‌هایی که من برای برقراری منطقه پرواز ممنوع برای شمال غربی سوریه لابی می‌کردم، لابی مخالف تا حدی افراطی توانایی‌های دفاع هوایی و جنگنده‌های روسیه را بزرگنمایی می‌کرد، گویی مستقیماً از یک جلسه توجیهی کرملین بیرون آمده است، و اشاره می‌کرد که توانایی‌های ناتو از عهده این کار برنمی‌آید.

با این حال، پس از عملیات هوایی آمریکا برای حمله به برنامه تسلیحاتی ایران در امسال، می‌دانیم که فناوری غربی به‌خوبی از عهده این وظیفه برمی‌آید. جنگنده‌های اف-۳۵ و دیگر جنگنده‌های پنهان‌کار بمباران‌های خود را به طور کامل بدون مزاحمت سامانه دفاع هوایی روسیه S400 که به ظاهر «غیرقابل نفوذ» بود به پایان رساندند، و جنگنده‌های ایرانی که آنها هم روسی بودند حتی به آسمان برخاسته نشدند.

علاوه بر این، من از «منابع مختلف» فهمیده‌ام که موشک‌های دفاع هوایی S300 حتی در برابر جنگنده‌های غیر پنهان‌کار نیز ناتوان بودند. اگرچه هرگز ادعای تخصص در قدرت هوایی ندارم، با کسانی که متخصص هستند مشورت کرده‌ام و به نظر واضح می‌رسد که با تعداد بسیار زیاد جنگنده‌های اف-۳۵ که کشورهای ناتو اروپایی در اختیار دارند، در کنار دارایی‌های اطلاعاتی و جنگ الکترونیک غربی، می‌توانیم یک سپر هوایی مؤثر بر فراز اهداف غیرنظامی غرب کی‌یف و به طور بالقوه شرق تا مرز مستقر کنیم.

این نمایش قدرت هوایی نظامی اروپا به‌طور کامل می‌تواند محرکی باشد تا پوتین را به میز مذاکراتی بکشاند، که هیچ‌کدام از تحریم‌ها یا حرف‌های پوچ تاکنون به آن دست نیافته‌اند. او خواهد فهمید که اگر ما قدرت نظامی خود را به نمایش بگذاریم، نیروهایش به زودی ممکن است به جای غرب، به سمت شرق حرکت کنند.

بگذارید این بار دیگر در سمت اشتباه تاریخ گرفتار نشویم؛ امیدوارم نخست‌وزیر دست‌کم اکنون فهمیده باشد که پوتین از ضعف سوءاستفاده می‌کند اما به قدرت احترام می‌گذارد.

زمان از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا نیروهای نظامی روسیه و بلاروس بار دیگر در نزدیکی کی‌یف در حال رزمایش هستند، همان‌طور که در فوریه ۲۰۲۲ دقیقاً قبل از آنکه پوتین دستور آغاز حمله تمام‌عیار «عملیات نظامی ویژه» خود را بدهد.

اوکراین عزم خود را به وضوح نشان داده است. اکنون زمان آن است که ما، «ائتلاف خواستار»، بالاخره نشان دهیم که تجاوز و شرارت محض حاکمیت مستبدانه پوتین در روسیه بیشتر به سمت غرب پیشروی نخواهد کرد؛ که کشتن مستقیم غیرنظامیان هرگز قابل قبول نیست؛ که این یک جنایت جنگی است که امیدوارم روزی مستبد به خاطر آن پاسخگو باشد.

منبع: مطالعات رسانه‌های بین‌المللی

پایان/