به گزارش تحریریه، به نوشته تارنمای خبری تحلیلی «اویل پرایس»، پس از حملات انصالله یمن به ۲ مورد از مهمترین تاسیسات نفتی عربستان در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۹، ایران به طور جدی به دنبال کسب قراردادهای عمده تامین نفت عربستان سعودی به ویژه با شرکای آسیایی این کشور بوده‌ است. به دنبال تصمیم عربستان سعودی برای کاهش یک جانبه یک میلیون بشکه در روز تولید، یعنی کمتر کردن آخرین سهمیه‌ای که در اوپک تعیین شده بود، تهران هفته گذشته اعلام کرد که شرکت ملی نفت ایران (NIOC) قراردادهایی به ارزش ۱.۲ میلیارد دلار آمریکا برای هشت پروژه جدید نفتی به منظور افزایش قابل توجه تولید نفت خام خود امضا کرده‌است.

اگرچه این پروژه ها به طور گسترده توسط شرکت‌های ایرانی مدیریت خواهند شد اما آنها بخشی از پروژه هایی هستند که به طور همزمان در توافق ۲۵ ساله با چین در سال ۲۰۱۹ تنظیم شده‌اند. به نظر می رسد این قراردادهای ویژه با شرکت‌های چینی بسته شده باشد. 

«محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران در دیداری با «وانگ لی» همتای چینی خود در آگوست ۲۰۱۹ نقشه راه مشارکت استراتژیک جامع چین و ایران را که  قبل از این در سال ۲۰۱۶ امضا شده بود، مشخص کردند. به عنوان اولین امتیاز برای چینی‌ها، ایران اعلام کرد که توسعه میدان‌های نفت و گازی جدید یا ناتمام در ایران را به این کشور اعطا می‌کند. همچنین تصمیم گرفته‌شد تا محصولات حوزه نفت، گاز و پتروشیمی با تخفیف حداقل ۱۲ درصدی به چین ارائه شود.

چین نیز به نوبه خود موظف است نسبت به توافق با ایران متعهد بوده و علاوه بر حمایت از  ایران در شورای امنیت سازمان ملل باید در زمینه نفتی نیز برای افزایش نفت خام جمهوری اسلامی از جمله در میادین نفتی غرب کارون تلاش کند. قبلا میدان‌های کارون غربی در حدود ۳۵۵ هزار  بشکه در روز نفت تولید می‌کردند اما پس از اعمال تحریم‌ها توسط ترامپ تجارت با ایران به شدت محدود و موانع زیادی در مسیر همکاری با تهران ایجاد شد، در نتیجه تولید نفت از این منطقه نیز کاهش یافت.

طبق آمارهای مقایسه‌ای نوامبر ۲۰۱۹ تا ژوئن ۲۰۲۰ که توسط «اویل پرایس» درباره اقتصاد ایران منتشر شد، در این دوره رشد تولید ناخالص داخلی ایران منفی ۲۲ درصد، نرخ بیکاری حدود ۳۷ درصد، تورم بیش از ۶۵ درصد گزارش شد و ریال نیز تقریبا ۶۵ درصد از ارزش خود را از دست داده است. افرون بر آن، ایران در دوره ذکر شده با  ۸۰ درصد کسری بودجه و ۶.۵ میلیارد دلار تراز تجاری منفی مواجه بود.

بنابراین با توجه به شرایط بهترین گزینه برای ایران عقد قرارداد جدید با شرکت‌هایی است که عمدتا چینی هستند. ۲ نمونه از این قراردادها نیز در سال ۲۰۲۰ رخ داد که بیانگر ایجاد تحولات عظیم در میادین منطقه کارون غربی بودند. یک خبر که از سوی وزارت نفت ایران منتشر شد، به عقد یک قرارداد توسعه ۱.۳ میلیارد دلاری برای افزایش تولید نفت  به میزان بیش از ۲ برابر در میدان نفتی «آزادگان جنوبی» اشاره داشت، در حالی که دومین پروژه نفتی امضا شده در همان زمان مربوط به یک قرارداد توسعه ۳۰۰ میلیون‌دلاری برای سایت نفتی «یاران» است.

واقعیت این است که شرکت‌های مختلف چینی برای انجام ۱۱ پروژه در تعدادی از مناطق عملیاتی توسعه میدان نفتی آزادگان جنوبی با ایران قرارداد بستند. این همکارهای شامل عقد قرارداد در زمینه حفاری، تعمیرات و نگهداری میادین، مهندسی این سایت‌ها، همکاری در زمینه فناوری و ساخت و ساز است.

پایان/