انحلال سازمان امور عشایر نه بر پایه ارزیابی کارشناسی بلکه بهصورت شتابزده و نمادین انجام میشود. از منظر سیاستگذاری عمومی، این تصمیم موجب از بین رفتن ظرفیت نهادی برای حکمرانی بر جمعیت عشایری میشود، در حالی که مسئله عشایر هنوز فعال و پیچیده است.
