فیلم در پی آن است تا از دل برف و تنهایی، فلسفهای درباره فقدان و بازگشت خلق کند، اما در عمل، به جای روایت منسجم، به مجموعه ای از خاطرات پراکنده و صحنههایی سرد و بی جان بدل می شود.