به گزارش تحریریه، در این مطالعه افرادی که هر دو دوز اول خود را آسترازنکا یا فایزر دریافت کرده بودند بعد از گذشت ۱۰ الی ۱۲ هفته یکی از واکسن‌های فایزر(mRNA) ، مودرنا(mRNA)، نواواکس( قطعات شبه ویروسی پروتئین نوترکیب)، آسترازنکا(وکتور ویروسی)، جانسن(وکتور ویروسی)، کیوروک(mRNA) و والنوا(ویروس غیرفعال شده) را به عنوان بوستر یا واکسن مننژیت به عنوان کنترل دریافت کردند و از نظر بروز عوارض و پارامترهای ایمونولوژیکی بررسی و مقایسه شدند.

یافته‌های ایمنولوژیکی این مطالعه حاکی از این بود که به جز واکسن والنوا(ویروس غیرفعال شده) تمامی واکسن‌های فوق می‌توانند به عنوان بوستر بعد از واکسن فایزر باشند و همینطور برای بوستر واکسن آسترازنکا می‌توان از همه واکسن‌های مورد مطالعه قرار گرفته استفاده کرد.

لازم بذکر است که ساختار دو واکسن سینوفارم و برکت که به طور کلی شبیه یک دیگر هستند، از ویروس‌های غیر فعال یا کشته شده‌ی کرونا استفاده می‌کنند؛ که بر اساس این مطالعه کارایی این دو واکسن برای دوز بوستر نیز زیر سوال می رود.