سلام جناب آقای بهرامی عزیز. مشکل این است که شما اصلا فرض اولیه قضیه را نپذیرفته اید که همان واقعیت است. ثروت در ایران حق الزحمه قاچاقچیان و طلافروشان و پزشکان و تعداد به خصوصی از اصناف است و کارگر باید تعمدا کم درآمد نگه داشته شود تا از او و فرزندانش بهره وری لازم در حوزه های صنعتی و نظامی و غیره صورت گیرد. اگر قرار باشد کارگر هر ماه یک ربع سکه بخرد دیگه فرزندانش مشکل مالی نخواهند داشت که الباقی قصه مشخص است. اینها واقعیت سیاسی جامعه ماست و صحبت از اخلاق کردن در جامعه ما مثل صحبت کردن از گیاهخواری در جمع کفتاران و شیران است.سیاست تشویق قاچاقچی و اشرار و مالیات گریزان و غیره و تنبیه کارگران و ضعفا تا کنون که جواب داده. حالا کارگر و رعیت هم موجود نادانی است وگرنه تولید مثل نمیکرد تا چرخه معیوب کمی دچار لرزش شود.