به گزارش تحریریه، در روزهای اخیر، نشانه‌های روشنی از تغییر رویکرد سیاست خارجی دولت «دونالد ترامپ» به‌ویژه در قبال ونزوئلا دیده می‌شود؛ تغییری که بسیاری آن را بازگشت سیاست «تغییر رژیم» (Regime change) می‌دانند. این تغییر مسیر، پرسش‌ها و چالش‌های قابل‌توجهی را در میان جریان‌های مختلف سیاسی آمریکا، به‌ویژه جنبش «اول آمریکا» و طرفداران ماگا (MAGA) ایجاد کرده است.

«پولیتیکو» نوشت که ترامپ برخلاف وعده انتخاباتی دور نگه‌داشتن ایالات متحده از درگیری‌های خارجی رفتار می‌کند و اکنون از احتمال یک حمله زمینی قریب‌الوقوع علیه ونزوئلا و حتی کشورهای دیگر سخن می‌گوید.

یکی از مهم‌ترین پیامدهای این دگرگونی، سردرگمی و نگرانی میان چهره‌های ضدمداخله‌ در جنبش ماگا است که از اصلی‌ترین حامیان ترامپ بودند و امید داشتند دولت او تمرکز خود را بر مسائل داخلی بیشتر بگذارد. طبق تحلیل «این گروه نگرانند که اقدام نظامی علیه ونزوئلا، همانند تجربه عراق، آمریکا را در مسیری طولانی و پرهزینه گرفتار کند که می‌تواند به بی‌ثباتی منطقه‌ای، تشدید مهاجرت، تقویت گروه‌های تبهکار و آسیب به جایگاه سیاسی ترامپ منجر شود.»

در مقابل، برخی از چهره‌های جمهوری‌خواه و سیاستمداران نزدیک به ترامپ تلاش می‌کنند بین این تصمیم و مداخلات گذشته آمریکا —به‌ویژه در خاورمیانه— تفاوت قائل شوند. آنان تأکید می‌کنند که تمرکز بر نیمکره غربی و مبارزه با کارتل‌های مواد مخدر با منافع حیاتی آمریکا گره خورده است. به نوشته پولیتیکو، دولت ترامپ نیز به‌طور رسمی از به‌کار بردن اصطلاح «تغییر رژیم» پرهیز می‌کند و «نیکلاس مادورو» را به عنوان یک «رئیس باند مواد مخدر» معرفی می‌کند که در چارچوب عملیات علیه کارتل‌ها هدف قرار گرفته است.

طبق این گزارش، منابع نزدیک به کاخ سفید گزارش داده‌اند که ترامپ خود پیگیر فشار حداکثری بر ونزوئلاست و حتی در تماس اخیر با مادورو، به او هشدار داده که یا کشور را ترک کند یا با عواقب جدی مواجه خواهد شد. حضور بیش از دوازده ناو جنگی و ۱۵ هزار نیروی نظامی آمریکا در منطقه، این تهدید را جدی‌تر کرده است.

این تغییر رویکرد، بحث‌های عمیقی در درون جنبش ماگا ایجاد کرده است. شخصیت‌هایی مانند «جِی‌دی ونس» که پیش‌تر از مخالفان جدی مداخله‌جویی خارجی بودند، اکنون تلاش می‌کنند اقدام احتمالی آمریکا در ونزوئلا را توجیه کنند. آنها معتقدند که نوع مداخله اهمیت دارد، یعنی اگر عملیات محدود، هدفمند و بدون اعزام نیروی زمینی باشد، می‌تواند با اصول «اول آمریکا» سازگار باشد.

در این میان، برخی کارشناسان نسبت به خلاء قدرت در ونزوئلا هشدار می‌دهند. پولیتکو تاکید دارد: مخالفان مداخله هشدار می‌دهند که برکناری مادورو پایان مشکلات آمریکا با ونزوئلا نخواهد بود. سرنگونی وی ممکن است خلاء قدرت ایجاد کند که مهاجرت را افزایش می‌دهد، گروه‌های مجرم یا مرتبط با کارتل‌ها را تقویت می‌کند یا بازارهای انرژی را بی‌ثبات می‌سازد — پیامدهایی که شبیه سال‌هایی است که آمریکا صرف بازسازی عراق کرد و نمی‌توان به سادگی آن را نادیده گرفت.

«ایان برمر» رئیس شرکت ارزیابی ریسک جهانی «گروه اوراسیا» در نیویورک اعتقاد دارد: ترامپ هنگام نامزدی انتخابات سال ۲۰۲۴ درباره تغییر رژیم صحبت نمی‌کرد. این یک ایده نئومحافظه‌کارانه است که از آن فاصله داشت و در سراسر جهان بی‌اعتبار شده است. بنابراین آمریکا به‌طور یکجانبه وارد [ونزوئلا] خواهد شد بدون حمایت زیاد از سوی کشورهای دیگر یا مردم آمریکا و بدون دلیل قانع‌کننده.

با این حال، مقامات ارشد همراه ترامپ تأکید دارند که هر تصمیمی درباره ونزوئلا اتخاذ شود، مطابق با سیاست «اول آمریکا» خواهد بود، حتی اگر در داخل ائتلاف رئیس‌جمهور اختلاف وجود داشته باشد.

پایان/