از توافق تاکتیکی تا تخاصم استراتژیک

تبعات «جنگ سرد» میان آمریکا و چین

جنگ سرد جدید بین چین و ایالات متحده است؛ جنگی که به سطح یک نزاع چندجانبه می‌رسد و طی آن، هر یک از طرف‌ها به دنبال تضعیف دیگری هستند. چین می‌خواهد جایگاه پیشرو در جهان را داشته باشد.

درس‌های ژانگ وی‌وی از «دولتِ تمدنی»

چین چگونه میلیون‌ها نفر را از فقر نجات داد؟

چین در چند دهه توانست بیش از هفتصد میلیون نفر را از فقر خارج کند؛ موفقیتی که نه تصادفی بود و نه حاصل تقلید از غرب، بلکه نتیجه‌ی نگاهی تمدنی و مردم‌محور به توسعه بود.

جنگِ نرم محور اصلی رویکرد جدید ترامپ

اندیشکده آمریکایی به دولت آمریکا توصیه کرد علاوه بر تقویت ارتش اوکراین، رئیس‌جمهور دونالد ترامپ می‌تواند با تقویت رسانه‌هایی که آمریکا را در جنگ سرد پیروز کردند، با روسیه و چین مبارزه کند.

فارین پالیسی: عصر طلایی چندجانبه‌گرایی به پایان رسیده است!

نشریه معتبر آمریکایی نوشت، باید بپذیریم دوران طلایی چندجانبه‌گرایی برای همیشه به پایان رسیده است چرا که نه چین، نه آمریکا و نه حتی اروپا مایل به تداوم چندجانبه‌گرایی نیست. با این حال، حتی یک نظام چندجانبه ناقص و ناکارآمد نیز ارزش حفظ شدن دارد زیرا جایگزین آن بسیار بدتر خواهد بود.

آیا چین در حال تغییر راهبرد شلیک هسته‌ای خود است؟

چین در حال حرکت به سمت یک دکترین LUA – Launch Under Attack (شلیک تحت هشدار حمله) است. در این رویکرد، به محض دریافت شواهد قوی از یک حمله قریب‌الوقوع، موشک‌های هسته‌ای قبل از اصابت دشمن شلیک می‌شوند.

بخش اول گزارش موسسه آینده پژوهشی آمریکا؛

اولویت کشورها امنیت ملی است نه اقتصاد

اقتصاد جهانی در حال گذار از یک دگرگونی عمیق است که تحت تأثیر نیروهای کلان از جمله تجزیه ژئوپولیتیکی و آینده‌ی امور مالی شکل گرفته است. در این شرایط کشورها اولویت را به امنیت ملی می‌دهند تا کارایی اقتصادی.

ایده برخورد تمدن‌ها اشتباه نبود-فقط نابهنگام بود!

هانتینگتون در حال انتقام گیری است

پیش‌بینی هانتینگتون درباره برخورد تمدن‌ها نه تنها نادرست نبود، بلکه پیش از موعد بیان شده بود. جهان در حال عبور از نظم لیبرال پساجنگ سرد به سوی نظمی جدید است که در آن فرهنگ، تمدن و هویت نقشی بنیادین خواهند داشت. این تغییر به‌جای یک جهان یکپارچه یا کاملاً فروپاشیده، ما را به‌سمت جهانی پیش می‌برد که باید در آن تعارضات تمدنی با گفت‌وگو و سازوکارهای چندجانبه مدیریت شوند.

آفریقا، عرصه بازی جدید پکن و واشنگتن

در شرایطی که آمریکا خود را برای درگیری‌های احتمالی آماده می‌کند و پایگاه‌های نظامی‌اش را گسترش می‌دهد، چین بی‌سروصدا، ابتکار صلح را به دست گرفته است. این بار نه با موشک، بلکه با دیپلماسی نظامی. چرا این دعوت‌نامه چین، واشنگتن را نگران کرده؟ نقش پنهان آفریقا در این رقابت چیست؟ و آیا نظم جهانی در حال تغییر است؟

روزنامه ال موندو بررسی کرد؛

تقویت اتحاد شرقی همزمان با شکاف در غرب

روزنامه اسپانیایی همگرایی استراتژیک چین، روسیه و ایران را در بستر «تزلزل اتحادهای آتلانتیک» و «مسابقه بی‌سابقه تسلیحاتی» اتحادیه اروپا به عنوان نیرویی چالش‌برانگیز برای برتری غرب دانسته است.

پیامد سیاست های ترامپ؛

وداع با خاورمیانه و اروپا

تحلیلگر «نشنال اینترست» اعتقاد دارد اینکه «دونالد ترامپ» تاکید دارد متحدان آمریکا در اروپا و خاورمیانه باید به جای اتکا به واشنگتن برای تأمین امنیتشان، خود وارد عمل شوند، نظام بین‌المللی پس از جنگ سرد را به چالش کشید.

ترامپ و مساله قدرت نظامی امریکا

امروزه قدرت نظامی ایالات متحده نسبت به سایر قدرت ها کاهش یافته است. یک گزارش اخیر دو حزبی اشاره می کند که ارتش آزادیبخش خلق چین در مسیر تبدیل شدن به "یک رقیب نظامی همتا، اگر نگوییم برتر، برای ایالات متحده است."

روابط روسیه و آمریکا در دوران ترامپ

دو مسئله‌ مهم اوکراین و ناتو، مهمترین نقاط توجه در روابط بین آمریکا و روسیه هستند و انتظار می‌رود که رویکرد ترامپ در هر دو پرونده، با دولت بایدن متفاوت باشد.

آغاز عصری متفاوت با ترامپ

تحلیلگران اعتقاد دارند دوران نسبتا آرام پس از جنگ سرد با انتخاب دوباره «دونالد ترامپ» پایان می یابد، حال جهان باید منتظر تغییراتی عمده در سطوح منطقه ای و جهانی باشد.

گرفتاری هند در توهم رقابت با چین

تحلیلگر هندی در مقاله ای با عنوان«هند متعلق به جنوب جهانی است و آنجا باید باشد، نه خط مقدم جنگ سرد جدید» استدلال می کند که سیاست خارجی کنونی هند به جای ارزیابی عملگرایانه از آنچه که به بهترین وجه به توسعه هند کمک می کند، ناشی از حسادت به چین، دشمنی با پاکستان و همسویی بیش از حد با آمریکا است. او این مواضع را یک اشتباه استراتژیک عنوان می کند.

بنیان‌های نظم جهانی آینده؟

سرنوشت نظم جهانی آینده به توانایی های سه کشور روسیه، چین و آمریکا در کنترل رقابت و همچنین نتیجه رقابت بین آن ها بستگی دارد.

نگرانی صندوق بین المللی پول از چندپارگی جهان؛

کشورها انتخاب می‌کنند؛ چین یا آمریکا؟

صندوق بین المللی پول تاکید دارد چند پاره شدن اقتصادی کشورها به رشد جهان آسیب می رساند زیرا کشورها مجبور شده اند به دلیل تنش های مختلف بین چین یا آمریکا یکی را به عنوان شریک تجاری خود انتخاب کنند.

بلوک‌بندی‌های جدید در قاره آفریقا

بلافاصله پس از شروع تهاجم روسیه به اوکراین، تقسیم بندی بین کشورهای آفریقایی در جریان رای گیری در ۲۴ مارس ۲۰۲۲ در مورد پیش نویس قطعنامه سازمان ملل متحد "پیامدهای بشردوستانه تجاوز به اوکراین" (قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد A/ES-۱۱) به وضوح قابل مشاهده است. از ۱۴۰ رای موافق، تنها ۲۷ رای آفریقایی بود. بسیاری از ناظران در مورد یک «جنگ سرد جدید» در آفریقا صحبت می کنند و شکاف بین کشورهای طرفدار روسیه و غرب تا حدودی از خطوط گسل قبلی جنگ سرد پیروی می کند. در طول این رای گیری سازمان ملل به عنوان نشانه ای از موضع طرفدار روسیه، به نظر می رسد بوتسوانا و مراکش (و برخی کشورهای کوچکتر) به سمت طرفداری از روسیه رفته اند، اما بنین و به ویژه مصر علیه موضع روسیه رأی دادند.

پشت پرده بزرگترین رزمایش ناتو در فضای پساجنگ سرد

«ناتو» در حالی برای انجام بزرگترین رزمایش پساجنگ سرد با عنوان «مدافع ثابت قدم» خیز برداشته‌است که بیش از بازدارندگی در مقابل پیشروی احتمالی روسیه به‌عنوان هدف اعلانی، در قالب یک ائتلاف غربی اهداف پنهانی چون ترمیم شکاف داخلی، پیشبرد پروژه روس‌هراسی و تداوم یارگیری را نیز دنبال می‌کند.

در سایه جنگ اوکراین و تعمیق روابط تهران - مسکو

تاثیر جنگ غزه بر روابط روسیه و اسرائیل

روسیه سعی کرد از جانبداری امریکا از اسرائیل، روایتی بسازد و با سخن گفتن پوتین از نادیده گرفته شدن حقوق تاریخی مشروع ملت فلسطین توسط امریکا، مشروعیت روسیه و حضور آن در جهان عرب و اسلامی تقویت کند.

چین و آمریکا و شکل‌گیری قطب‌ها

جایی برای روسیه نیست؟!

روسیه دیگر قطبی بزرگ در جهان نیست بلکه به مالک پمپ بنزینی تبدیل شده که فقط مشتریان خاص با قیمت‌هایی که خودشان بر اساس قاعده «همیشه حق با مشتری است» تعیین می‌کنند از آن خرید می کنند. چینی‌ها در سطح عملی به تنها راه نجات روسیه تبدیل شده‌اند.

نگرانی کاخ‌سفید از اتحاد سه‌گانه شرق

از نگاه تحلیلگران آمریکایی نزدیکی چین، روسیه و ایران مهمترین چالش دوران جدید برای نظام تک‌قطبی است که نشان می دهد چارچوب سیاست خارجی کاخ سفید فرسوده شده و کاخ سفید باید با سرمایه گذاری بیشتر و اتخاذ راهبردی کلان مناسب به مبارزه با آن ها بپردازد.