به گزارش تحریریه، یک نظرسنجی بنیاد غیرانتفاعی The Issarachon نشان داد بی خانمان ها در بانکوک از سال ۲۰۱۸ بیشتراز ۱۰ درصد افزایش یافته اند. سازمان هایی مانند بنیاد فوق فعالانه گام هایی را برای کاهش بی خانمانی در تایلند بر می دارند و همین امر الهام‌بخش پروژه‌هایی با بودجه دولت شده است تا برای بازسازی  و ارائه مسکن موقت به جمعیت بی‌خانمان های این کشور برنامه ریزی کنند. 

طبق آمار دولت تایلند، در سال ۲۰۱۹، نرخ بیکاری تایلند ۱.۱ درصد بود. با این حال، پیش بینی گروه های تحقیقاتی خارجی بیشتر از این بوده است. آمار بانک جهانی نشان می دهد که دولت تا حد زیادی آمار را کمتر بیان کرده است. این نهاد بین المللی تاکید دارد که بی خانمانی در تایلند هنوز یک موضوع مهم است.

بیکاری و بی خانمانی در تایلند ارتباط مستقیمی با هم ندارند. مردم معمولاً تصور می کنند که بی خانمان به معنای بیکار است. با این حال، ۴۰ درصد از مردم تایلند که بی خانمان و زیر خط فقر هستند، افرادی شاغل با حقوق ثابت هستند. بسیاری از آنها به این دلیل هنوز بی خانمان هستند که مشاغلی ضعیف با دستمزد بسیار کم دارند و علت عمده آن نیز پایین بودن سطح تحصیلات، منابع خانوادگی یا معلولیت است. در تایلند زیر خط فقر، متوسط درآمد ۲۶ بات برای هر فرد در روز در نظر گرفته شده است. نرخ مبادله ۲۶ بات به ایالات متحده دلار تنها معادل ۸۳ سنت است یعنی خط فقر در تایلند درآمد کمتر از یک دلار در روز است.

واقعیت این است که همه مردم از ارتقای اخیر در تولید ناخالص داخلی سالانه (GDP) تایلند سود کسب نمی کنند. موسسه نظرسنجی گالوپ در سال ۲۰۱۸ گزارش داد که بیش از ۴۰ درصد از شهروندان این کشور با ناامنی غذایی دست و پنجه نرم می کنند. علاوه بر این، ۳۰ درصد گفتند که برای تامین هزینه سرپناه با مشکل مواجه هستند. این آمار نشانه دیگری از اطلاعات نادرست دولت از بی خانمانی و فقر در تایلند است.

راه اندازی بانک های بی خانمانی
تیمی متشکل از اعضای خبرنامه Selapip، ائتلاف آسیایی برای حقوق مسکن (ACHR) و موسسه توسعه سازمان های اجتماعی (CODI)، در اکتبر ۲۰۰۸ با شهردار شهر چیانگ مای ملاقات کردند و راه حلی را برای کاهش تعداد بی خانمان های این شهر ارائه دادند. راه حل هایی با هدف سازماندهی مجدد پناهگاه های بی خانمان در داخل شهر و برای تضمین امنیت برای کسانی که بدون مسکن هستند، پیشنهاد شد. این گروه توصیه کرد با اجازه دادن به افراد بی خانمان که خودشان سکونت گاه را اداره کنند، آن ها روش هایی برای تضمین آینده بهتر برای خود را می آموزند.

پس از جلسه، این گروه بانک بی خانمان های چیانگ (CHB) را در تلاش برای کمک بیشتر به این افراد راه اندازی کرد. ساکنان این پناهگاه هر درآمدی را که دریافت می کنند به حساب پس انداز شبکه بی خانمان ها  واریز می کنند. نه تنها ساکنان بی خانمان، بلکه همه اعضای جامعه و شهر مجاز به مشارکت در این سیستم بانکی هستند. 

این طرح به شهروندان عادی هم اجازه می دهد تا وجوهی را به حساب پس انداز شبکه بی خانمان ها اهدا کنند. حساب پس انداز ادغام می شود و سپس بی خانمان ها با هم تصمیمات مالی می گیرند. بحث های نحوه توزیع صحیح وجوه، ایجاد مسکن جمعی و فعال نگه داشتن پناهگاه ها جدی تر دنبال می شود. 

طرح هایی از سوی Selavip، ACHR و CODI قبل از پیشنهاد ایجاد بانک برای چیانگ مای در سال ۲۰۰۸، در سه پناهگاه دیگر در سرتاسر تایلند اجرا شد که موفقیت‌آمیز بودند. تا سال ۲۰۲۰ تعداد پناهگاه‌های اجتماعی و جمعی همچنان در حال افزایش است. امروزه پناهگاه هایی با بیش از ۱۰۰ شهروند بی خانمان تایلندی به شکل کارآمدی فعال هستند. خودکفایی و فرصت مدیریت و هدایت وجوه انباشته شده باعث ایجاد حس اعتماد به نفس عمومی می شود. جمعیت بی خانمان تایلند اکنون این شانس را دارند که به تنهایی زندگی کنند و از نظر مالی پایدار بمانند.

برنامه های مسکن جمعی
از سال ۲۰۰۸ سطح آگاهی عمومی و اقدام جمعی در مورد بی خانمانی در تایلند به سرعت در حال افزایش است. در سال ۲۰۱۶، کابینه ملی تایلند برنامه ۲۰ ساله توسعه ملی مسکن را تصویب کرد. هدف این برنامه که بودجه دولتی هم دارد، آن است که تا سال ۲۰۳۶ یک میلیون خانواده فقیر این کشور مسکن پایدار دریافت کنند.

مشاهدات در سال ۲۰۱۹ نشان می دهد که برنامه ملی توسعه مسکن بدون پناهگاه های مسکن جمعی نمی تواند محقق شود. جنبه جامعه محور این برنامه های مسکن واقعاً به پناهگاه ها اجازه می دهد که پایدار باشند. با مدیریت مستمر و کمک های مالی عمومی، سرپناه های مسکن جمعی پایدار می شوند و می توانند به طور مستقل بدون CODI یا بودجه دولتی هم فعال بمانند.

پیشرفت های صورت گرفته در اثر افشای مسائل بی خانمانی در تایلند نتیجه فعالیت مداوم و افزایش سطح آگاهی عمومی در دو دهه گذشته بوده است. در سال ۲۰۲۰ پلت فرم بی خانمان های تایلند به دلیل همه گیری کرونا توجه بیشتری را به مخاطبان خود معطوف کرد.

پایان/