یعنی من هم موندم که این دولت سیزدهم چی بود که توی دامن ما گذاشتند. این از رییس دولت که واسه ما ناصر خسرو قبادیانی و سنباد شده و همش مشغول سفربازیه و عین خیالشم نیست کابینه اش داره چه کار می کنه و خیال می کنه سفربازی واسه مردم نان و آب و امنیت میشه. اون هم از وزرای یکی از یکی چول... چی بگم واللا . از وزیر خارجه اش بگم که فقط بلده بگه: کار ما نبود، ما بهشون ندادیم، اونها به ما مربوط نیستن!! اون از وزیر راه که توی قیمت فولاد و سیمان گیر کرده خلاصه دیگه بهتر بیشتر نگویم که دلمون از این دولت خونه به ویژه مایی که با هزار امید به این دولت رای دادیم و به خدا قسم اگه سر سوزنی به نیت خودمون بوده باشه گفتیم اینا میان وضع مردم درست میشه و از بار مشکلاتشون کم میشه. چی فکر می کردیم چی شد! اون ماه های اول چقدر خوش خیال بودیم که مشکل گرانی خانه و اجاره به زودی حل میشه، خودرو فراوان و ارزان میشه و ....دیگه ولش گفتن فایده نداره.