به گزارش تحریریه، خبرگزای اسپوتنیک روسیه مطلب برایان دین رایت منتشره در «فاکس نیو» در مورد چشم انداز درگیری روسیه و اوکراین را با خوانندگان خود در میان گذاشته و آورده است در ۱۰ آوریل، ستارگان هالیوود به همراه سیاستمداران واشنگتن از کنگره خواستند ۶۰ میلیارد دلار کمک نظامی دیگر را به کی یف اختصاص دهد. و اما در پایان فوریه، "تایمز" چاپ لندن نتایج یک نظرسنجی را منتشر کرد که در آن از ساکنان کل قاره اروپا یک سوال ساده پرسیده شد: آیا اوکراین می تواند روسیه را شکست دهد؟ فقط ۱۰ درصد پاسخ مثبت دادند. ۹۰ درصد از اروپایی ها مطمئن هستند که اوکراین هم اینک درگیری را باخته است.

آنها به وضوح چیزی را می بینند که در بین ستارگان هالیوود، در کاخ سفید و در کاپیتول هیل غیرقابل درک است. و در اینجا سه نکته وجود دارد:

اولا، اوکراین سرباز کافی برای پیروزی ندارد. کی یف حداقل ۷۰ هزار کشته از دست داد و ۱۰۰ هزار نفر دیگر در این نبرد بی تأثیر شدند. در ۱۱ آوریل، فرمانده نیروهای مشترک اوکراین اظهار داشت که تعداد نیروهای اوکراینی در منطقه جنگی حدود ۷ تا ۱۰ برابر از نیروهای روسی کمتر است. و ژنرال الکساندر پاولیوک اعتراف کرد که صرف نظر از میزان کمک های نظامی که از آمریکا و اروپا می رسد، آنها بازهم به بیش از نیم میلیون سرباز دیگر احتیاج دارند. و پارلمان اوکراین دارد قانون جدیدی در مورد بسیج را تصویب می کند. اما این قانون در بین شهروندان اوکراین محبوب نیست. بنابراین مشخص نیست که مسئولان چگونه نیروهای لازم را جذب خواهند کرد و آیا اصلاً آنها را جذب خواهند کرد یا خیر.

علاوه بر این، پارلمان اوکراین، خواست سربازان خط مقدم را که چرخش طلب کرده بودند، رد کرد. این امر ضربه مخربی به روحیه ارتش وارد کرد.

به طور طبیعی، کاخ سفید و مدافعان اوکراین اصرار خواهند داشت که نه تنها اوکراین، بلکه روسیه نیز متحمل ضرر می شود. اما این دیگر مطرح نیست. حتی پنتاگون اعتراف کرد که مسکو خسارات خود را جبران کرده است و قدرت آن، ۱۵ درصد از سطح قبل از جنگ فراتر رفته است.

ثانیاً: ماشین نظامی غرب نمی تواند به این زودی کار کند. یکی از افسران عالی رتبه نظامی کی یف در مصاحبه اخیر خود گفت که اوکراین مانند ایالات متحده و اروپا قادر به تولید هر آنچه که نیاز دارد نیست.

در همین حال، ماشین نظامی روسیه به تولید مقدار تکان دهنده تجهیزات نظامی، چه به صورت مستقل و چه با کمک چین، ادامه می دهد. به هر حال، طبق برآورد پنتاگون، روس ها تمام تانک های قبلاً نابود شده را جبران کردند. به عبارت دیگر، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه توانست طوفان تحریم‌ها را پشت سر بگذارد.

سومین مورد بحث رهبری است. ناخوشایند برای غرب و تبلیغات آن، این است که مردم روسیه ناتو را مقصر درگیری می دانند و از طرح پوتین حمایت می کنند. بله، برخی از نظرسنجی ها نشان دهنده کمی نارضایتی داخلی است. اما در بیشتر موارد، روس ها متحد هستند و احساس همبستگی می کنند.

این را نمی توان در مورد رئیس جمهور اوکراین و مردمش گفت. اولا، ولادیمیر زلنسکی نمی تواند فساد گسترده، از جمله در میان اعضای دولت و در صفوف نیروهای مسلح اوکراین را از بین ببرد. در ماه نوامبر، دستیار او به مجله "تایم" گفت که هیچ اقدامی برای مبارزه با فساد کارساز نیست: افراد [در قدرت] طوری دزدی می کنند که انگار فردایی وجود ندارد.

علاوه بر این، خود زلنسکی به دلیل ناآگاهی از وضعیت واقعی ارتش و رهبری ظالمانه غیرقابل توجیه، مورد انتقاد قرار می گیرد. احتمالاً به همین دلیل است که اگر در ژانویه ۲۰۲۳ فقط ۲۹ درصد از اوکراینی‌ها معتقد بودند که اوکراین هم اینک باخته است، اما تا پاییز ۴۲ درصد اوکراینی‌ها آماده بودند با روس‌ها صلح کنند تا همه چیز پایان یابد.

و صادقانه بگویم، آن ۴۲ درصد درست می‌ گویند. در آوریل ۲۰۲۲، قدرت های غربی مذاکرات روسیه و اوکراین را مختل کردند زیرا جو بایدن یک هدف مشخص را تعیین کرد: تغییر رژیم در مسکو. اکنون می بینیم که این هدف مطلقاً دست نیافتنی و کاملاً بی پروا است.

تمرکز برای صلح ضروری است و نه تخصیص ۶۰ میلیارد دلار کمک نظامی که به گفته حتی ژنرال های اوکراینی، بازهم آنها را نجات نخواهد داد. این واقعیت تلخی است که برخلاف ستارگان هالیوود و سیاستمداران واشنگتن دی سی، ۹۰ درصد اروپایی ها از آن آگاه هستند.

پایان/