به گزارش تحریریه، در شرایطی که تنش‌های نظامی میان ایران و اسرائیل به‌سرعت در حال افزایش است، جمهوری اسلامی ایران از نخستین موشک هایپرسونیک خود با نام «فتاح» رونمایی کرد؛ اقدامی که فراتر از یک نمایش قدرت نظامی تلقی می‌شود و حامل پیامی راهبردی با ابعاد بازدارندگی تصاعدی است.

موشک «فتاح»، با سرعتی بالغ بر ۱۳ تا ۱۵ ماخ – معادل بیش از پانزده برابر سرعت صوت – قابلیت‌هایی در اختیار ایران قرار می‌دهد که به‌طور مستقیم معادلات نظامی در منطقه را دستخوش تحول می‌کند. ویژگی‌هایی چون توانایی مانور در حین پرواز و عبور از سامانه‌های دفاعی از طریق اختلال در امواج راداری، آن را به ابزاری پیچیده و چالش‌برانگیز برای ساختار دفاعی اسرائیل بدل می‌سازد.

برد ۱۴۰۰ کیلومتری این موشک به تهران این امکان را می‌دهد که از عمق خاک خود به اهداف حساس در سرزمین‌های اشغالی حمله کند، بدون اینکه نیاز باشد از پایگاه‌های موشکی نزدیک به مرز یا مستقر در خاک کشورهای هم‌پیمان شلیک کند. سرعت بالای فتاح نیز سبب می‌شود که تنها ظرف حدود ۳۳۶ ثانیه به هدف خود برسد؛ زمانی بسیار اندک برای واکنش مؤثر از سوی سامانه‌های دفاعی چون «گنبد آهنین» یا «فلاخن داوود».

رونمایی از این تسلیحات پیشرفته در این مقطع زمانی، همزمان با افزایش حملات اسرائیل به مواضع مرتبط با سپاه پاسداران در سوریه و فراتر از آن، نشان از آن دارد که ایران در پی انتقال معادله بازدارندگی به سطحی جدید است. برخلاف گذشته که اتکا به نیروهای نیابتی در اولویت قرار داشت، تهران اکنون آشکارا توان حمله مستقیم از خاک خود به عمق سرزمین‌های دشمن را به نمایش می‌گذارد.

«فتاح» تنها یک موشک نیست؛ بلکه بخشی از تحول کیفی در ساختار نظامی ایران به‌شمار می‌رود. این تحول حاوی پیامی به تل‌آویو و واشنگتن است: پاسخ ایران به هرگونه حمله گسترده، می‌تواند از جنس فناوری‌های نوین باشد که سامانه‌های فعلی دفاع موشکی قادر به مهار کامل آن نیستند.

ورود موشک‌های هایپرسونیک به میدان نبرد، نشانگر تغییر در ماهیت تقابل نظامی میان ایران و اسرائیل است؛ از جنگ نیابتی و فرسایشی به نبردی فناورانه با ریسک بالا، که در آن سرعت، دقت و نفوذپذیری فاکتورهای تعیین‌کننده پیروزی یا شکست هستند. در این چارچوب، «فتاح» نه‌تنها سلاحی نوین، بلکه ابزاری برای بازتعریف توازن قوا در خاورمیانه محسوب می‌شود.

منبع: الیوم السابع- مصر/اندیشکده تهران

پایان/