به گزارش تحریریه، شبکه «الجزیره» قطر، در گزارشی به قلم «حسین جلعاد» روزنامه‌نگار اردنی، آورده است که رژیم اسرائیل پنجشنبه هفته گذشته یک حمله هوایی متمرکز به صنعا انجام داد. در این حمله، «احمد غالب الرهوی» نخست‌وزیر یمن و شماری از وزیران وی به شهادت رسیدند. تل‌آویو این ضربه را کوبنده به شمار آورد و انصارالله نیز وعده انتقام داده است.

الجزیره نوشت که رژیم اسرائیل چندین سال است که برای مهار دشمنان خود به ترور روی آورده و پایگاه‌ها و زیرساخت‌ها را نیز هدف قرار می‌دهد. حمله اخیر این رژیم به صنعا نیز در همین راستا صورت گرفته است. اما سوال مهمی که در این زمینه مطرح می‌شود این است که آیا چنین حملاتی می‌تواند خطر انصارالله را از بین ببرد یا اینکه با این حمله‌ها، انصارالله قدرتمندتر از گذشته ظاهر خواهد شد؟

رسانه‌های جهان در این مورد ارزیابی‌های متفاوتی ارائه کرده‌اند. روزنامه «فایننشال تایمز» در این زمینه نوشت که با وجود کشته شدن رهبران یمن، باز هم پیش‌بینی می‌شود این حمله نتواند بر روی قدرت نظامی انصارالله تاثیر اساسی داشته باشد. رهبران، به ویژه رهبران سیاسی در مراکز نظامی، جایگاه چندانی ندارند. از این رو، احتمال ندارد این حمله تاثیر اساسی در قدرت عملیاتی انصارالله داشته باشد.

خبرگزاری «اسوشیتدپرس» نیز در این راستا نوشت که در این حمله، رهبران سیاسی بلندپایه هدف قرار گرفتند ولی عناصر نظامی برجسته میان آنان وجود نداشت. از این رو، این حمله نمی‌تواند در عرصه نظامی تاثیر چندانی داشته باشد.

روزنامه «وال استریت ژورنال» هم نوشت که این حمله نمادین، بیانگر پیشرفت اطلاعاتی اسرائیل در هدف‌گیری‌ها است، اما این حمله در بعد نظامی سرنوشت‌ساز نیست. زیرا افرادی که در این حمله هدف قرار گرفتند، از فرماندهان نظامی بلندپایه نبودند.

در گزارشی که از سوی «گروه بحران» منتشر شد، آمده است که انصارالله قدرت تسلیحاتی خود از جمله استفاده از بمب‌های خوشه‌ای و موشک‌های بالستیک را افزایش داده است. این موضوع باعث می‌شود آن‌ها در برابر حملات هوایی انعطاف‌پذیر باشند و بتوانند مقاومت کنند.

تارنمای «ویکی بیانات» هم نوشت که حمله‌های آمریکا، که بسیار گسترده‌تر بود، نتوانست قدرت نظامی انصارالله را ویران سازد. با وجود کشته شدن شماری از عناصر انصارالله و ویرانی زیرساخت‌ها، باز هم انصارالله به حمله‌های خود با جنگنده‌ها و موشک‌ها ادامه داد.

از جنگ یمن تا جنگ با رژیم اسرائیل

شبکه الجزیره نوشت: دو دهه پیش، کسی فکر نمی‌کرد گروهی که در استان صعده یمن منزوی بود، روزی به بخشی از نبرد منطقه‌ای علیه رژیم اسرائیل تبدیل شود. انصارالله به عنوان یک گروه شورشی در داخل یمن کار خود را آغاز کرد. پس از ورود ایران به موضوع، کارکرد آن‌ها تغییر کرد و آن‌ها در ابتدا به یک برگه برنده منطقه‌ای برای اعمال فشار و در ادامه به یک برگه برنده دریایی برای تهدید دریانوردی بین‌المللی تبدیل شدند و اکنون نیز به عنوان یک بازیگر، به طور مستقیم علیه رژیم اسرائیل نبرد می‌کنند.

حال تل‌آویو دیگر به انصارالله به عنوان شبه‌نظامیان یمنی نگاه نمی‌کند، بلکه این گروه را مانعی در برابر طرح‌های توسعه‌طلبانه خود در منطقه می‌بیند. انصارالله که حکومت را در صنعا در کنترل دارد، می‌تواند با موشک‌ها و پهپادهای خود، بنادر ایلات و اشدود را هدف قرار دهد و خطوط دریانوردی در دریای سرخ را زیر کنترل داشته باشد. تبدیل شدن انصارالله به یک کنشگر منطقه‌ای در تنش‌های عربی و اسرائیلی، رژیم اسرائیل را بسیار نگران کرده است.

اگر این پویایی انصارالله ادامه یابد، این جریان در آینده نقش سرنوشت‌سازی خواهد داشت زیرا این جریان برگ های برنده‌ بسیاری در اختیار دارد. آن‌ها با در اختیار داشتن برگ برنده خود دریای سرخ می‌توانند همه کشتی‌های رژیم اسرائیل را هدف قرار دهند و هزینه‌های تجارت جهانی را افزایش دهند.

موضوع فوق سبب شده است که این جریان در کانون توجه قدرت‌های جهانی قرار گیرد. از دیگر مزیت های انصارالله موشک‌های این جریان است. اگر این جریان بتواند برد موشک‌ها و دقت آن‌ها را افزایش دهد، به مایه نگرانی جدی‌تر رژیم اسرائیل تبدیل خواهد شد. در شرایطی که جایگاه غزه تضعیف و حزب‌الله در معادلات بازدارندگی مهار شده است، انصارالله نشان داده‌ که دژی هستند که به طور آشکار به رژیم اسرائیل حمله می‌کنند.

تاثیر حمله بر طرف‌های درگیر

شبکه خبری الجزیره در بخش دیگری از گزارش خود آورده است: در هر حال، حمله اخیر رژیم اسرائیل به صنعا بر روحیه انصارالله تاثیر خواهد گذاشت. کشته شدن نخست‌وزیر یمن و شماری از وزیران وی ضربه‌ای نمادین است. اما این موضوع روحیه جنگندگی انصارالله را تضعیف نخواهد کرد، بلکه شاید سبب تقویت گفتمان بسیج داخلی خواهد شد. در عرصه نظامی، زیرساخت‌های انصارالله از جمله موشک‌های بالستیک، پهپادها و زیرساخت‌های اطلاعاتی به طور مستقیم لطمه ندیدند. بنابراین انصارالله به حمله‌های خود به رژیم اسرائیل ادامه خواهد داد و شاید واکنش انتقامی این جریان قوی‌تر شود. در عرصه سیاسی نیز این گروه از این رویداد برای تقویت مشروعیت داخلی خود استفاده می کند و خود را به عنوان بخشی از جبهه مقاومت که از غزه تا لبنان و یمن ادامه دارد، معرفی خواهد کرد.

در اسرائیل هم نتانیاهو از این حمله برای تقویت قدرت اطلاعاتی و نظامی استفاده خواهد کرد اما او زیر فشار شهروندانی قرار دارد که خواهان پایان دادن به جنگ علیه غزه، حزب‌الله و انصارالله هستند. در عرصه راهبردی، رژیم اسرائیل تلاش خواهد کرد با حمله‌های کیفی، این جبهه‌ها را تضعیف کند. اما این خطر وجود دارد که او با این اقدام، جبهه یمن را با قدرت بیشتری به روی خود بگشاید و جبهه‌های مختلف این رژیم را با جنگ فرسایشی روبه‌رو کنند.

سناریوهای احتمالی

شبکه خبری الجزیره نوشت: تحلیل‌های راهبردی از چندین سناریوی احتمالی سخن به میان آورده‌اند.

یکی از این سناریوها، سناریوی افزایش تنش است. در این سناریو، گروه انصارالله با حمله‌های بی‌سابقه‌ای از طریق موشک‌های دوربرد و حمله دریایی گسترده در دریای سرخ از رژیم اسرائیل انتقام خواهند گرفت. این موضوع زمینه را برای درگیری‌های گسترده و حتی حمله گسترده رژیم اسرائیل به یمن فراهم خواهد کرد.

یکی دیگر از سناریوها، سناریوی مهار است. در این سناریو، حمله یمن نمادین خواهد بود و انصارالله پاسخ محدودی خواهند داد تا از زیان‌های بیشتر جلوگیری کنند و در انتظار درگیری آینده خواهند بود.

سناریوی دیگر گفت‌وگو خواهد بود. در بلندمدت، اگر همه طرف‌ها خسته شوند، کشته شدن رهبران انصارالله زمینه را برای آغاز گفت‌وگوهای منطقه‌ای با وساطت بین‌المللی یا منطقه‌ای فراهم خواهد کرد.

نتیجه‌گیری

حمله هوایی اسرائیل به صنعا، اگرچه یک ضربه نمادین و استراتژیک به رهبری حوثی‌ها محسوب می‌شود، اما به نظر نمی‌رسد توان نظامی و تهدید این گروه را به طور اساسی کاهش داده باشد. حوثی‌ها اکنون به عنوان یک بازیگر منطقه‌ای و بخشی از محور مقاومت در برابر اسرائیل ظاهر شده‌اند که می‌توانند با حملات موشکی، پهپادی و تهدیدهای دریایی امنیت اسرائیل را تحت تاثیر قرار دهند.

اسرائیل در شرایط دشواری قرار دارد؛ از یک سو نیازمند اثبات توان نظامی و اطلاعاتی خود است و از سوی دیگر در معرض خطر گسترش جبهه‌ها و جنگ‌های فرسایشی قرار دارد که می‌تواند به چالش‌های داخلی و خارجی جدی منجر شود.

در نهایت، آینده این بحران به تعادل قدرت، توان نظامی و سیاسی طرفین و همچنین نقش میانجی‌ها و جامعه بین‌المللی بستگی دارد. در حالی که تنش‌ها همچنان ادامه دارد، باید منتظر بود که آیا این وضعیت به یک جنگ چندجانبه گسترده‌تر منجر خواهد شد یا راه‌حلی دیپلماتیک پیدا خواهد کرد.

پایان/