تهران - تحریریه - تخفیف و دریافت نفت ارزان ایران براساس قراداد مخفی ۵ ساله میان ایران و چین آغاز شده و طی ماه‌های سال ۲۰۲۰ پکن تا روزی ۳۰۰ هزار بشکه نفت بدون ثبت از ایران دریافت کرده است.
به گزارش
تحریریه، بنا بر گزارشی اختصاص که اویل‌پرایس منتشر کرده و در آن از داده‌های گمرک چین، همکاری وب‌سایت کپلر(ردیابی انرژی و شفاف‌سازی تجارت) و منابع آگاه در داخل وزارت نفت ایران بهره گرفته است؛ تجارت نفت ارزان (با تخفیف‌هایی تا ۱۲دلار در هر بشکه) و حتی بدون پرداخت مشخص بین تهران و پکن آغاز شده و چینی‌ها بخشی از دستمزد خود برای توسعه‌ی میدان یادآوران را پیش از آغاز به کار به‌صورت نفت دریافت کرده‌اند.
بنابر این اطلاعات حدفاصل ۱ ژوئن تا ۲۱ جولای ۲۰۲۰ (۱۲خرداد تا ۳۱تیر ۹۹) چین به‌طور میانگین روزانه ۱۵۹هزار بشکه نفت به‌صورت مستقیم، ۱۳۳هزار بشکه در روز از طریق انتقال تانکر به‌تانکر و تحت عنوان نفت مالزی و اندونزی، ۲۴هزار بشکه در روز با تغییر نام به نفت عراق و ۲۲هزار بشکه از طریق خرید توسط شرکت‌های پاکستانی نفت از ایران دریافت کرده است.
این فروش نفت بدون ثبت در گمرک چین و بدون پرداخت مشخص انجام شده و هفت شرکتی که در خط مقدم این تجارت هستند در کشورهای پاکستان، مالزی، میانمار و سنگاپور ثبت شده‌اند.
همچنین برآورد شده است که ایران ۱۶۲هزار بشکه نفت دیگر نیز روزانه در این مدت فروخته به مشتریان معمول دیگر یعنی روسیه و سوریه تحویل داده شده‌اند اما تراکنش مالی مشخصی برای آنها وجود ندارد یعنی یا پولی در قبال آن پرداخت نشده یا کالاهایی دریافت شده که از مسیرهای مشخص گمرکی ثبت نشده‌اند.
بنابر قوانین چین، این کشور ذخایر غیرمرتبط نفتی‌ای دارد که به‌صوت موقت در سواحل انبار می‌شوند تا مشتری ثانوی بیابند و درنتیجه در فهرست گمرک ثبت نمی‌شوند. این روش معامله برای چینی‌ها فواید بسیاری دارد.
نخست اینکه می‌توانند بدون سرشاخ شدن با تحریم‌های آمریکا، نفت ایران را خریده و ذخیره‌سازی کنند. دوم اینکه نیازی به پرداخت فوری یا حتی پرداخت با دلار نخواهند د اشت و شرایط پرداخت پول را خود تعیین می‌کند. سومین فایده این است که این نفت را ۱۱ دلار زیر قیمت فوب نفت ایران در خلیج‌فارس یا ۱۲دلار زیر قیمت فوب بصره (برای نفت‌هایی که به اسم عراق می‌گیرند) خریداری می‌کنند که بسیار ارزان‌تر از خرید رسمی تمام می‌شود. چهارمین فایده این است که تمامی هزینه‌های بیمه و خسارات نفتکش‌ها توسط شرکت بیمه کیش و با هزینه‌ی دولت ایران پرداخت می‌شود و هزینه‌ی حمل نیز تقریبا رایگان تمام می‌شود. پنجمین فایده این است که پکن با ذخره‌سازی میلیون‌ها بشکه نفت ایران که با شرایط باورنکردنی و آسان دریافت می‌کند، یک امینیت انرژی بالا برای خود ایجاد می‌کند و حتی می‌تواند در مواردی با فروش این نفت‌ها قیمت بازار نفت را کنترل کند.
در سوی دیگر این معامله، ایران هم سهم بازار خود را به نام مالزی و عراق و اندونزی سند می‌زند و هم نفت را با حداکثر ۵دلار سود در هر بشکه (باتوجه به میانگین قیمت سال۲۰۲۰) می‌فروشد. در قبال این نفت ارز معتبر (دلار و یورو) دریافت نمی‌کند و هیچ تضمینی برای دریافت مطالبه‌ی همین مقدار نیز ندارد چون فروش تحت قرارداد نبوده و به نام ایران ثبت نمی‌شود و مدارک ورود نفت به چین نیز وجود ندارند درنتیجه امکان ادعای حقوقی برای دولت ایران کاملا منتفی است. تنها فایده‌هایی که جمهوری اسلامی در این معاملات می‌برد: نخست اینکه ناگزیر به تعطیلی کامل چاه‌های نفت خود و آسیب قطعی به آنها نیست، ذخایر درحال تکمیل خشکی را حفظ می‌کند و ذخیره‌سازی پر هزینه روی نفتکش‌ها را انجام نمی‌دهد اما اصلی‌ترین سود این است که در وانفسایی که هیچ درآمد ارزی برای کشور وجود ندارد و بازارهای ارز به‌طور کامل از کنترل دولت خارج شده‌اند، می‌تواند اندکی دلار غیرقانونی تأمین کند تا با آن گوشه‌ای هرچند کوچک از نیاز ارزی کشور را برآورده سازد.
در این گزارش نام سه ابرنفتکش نیز ذکر شده که به‌صورت مداوم بین ایران و چین نفتکشی می‌کنند و این نفت را اغلب در آب‌های مالزی، دهانه‌ی خلیج فارس یا آب‌های عراق به تانکرهای کوچکتر تحویل می‌دهند یا مستقیما به بنادر چین می‌برند. این نفتکش‌ها عبارتند از جیزل، استریم و اسنو که قابلیت حمل 2/1 میلیون بشکه در هر مسیر را دارند.
اویل‌پرایس براساس اطلاعات منابع داخل وزارت نفت ایران نوشته که دولت تهران در حال مذاکره فشرده برای همکاری تازه با روس‌هاست تا سهمی نیز به آنها داده شود.
پایان/
نظر شما