بررسی های رسانه ای تحریریه

ترامپ چه خواهد کرد؟

انفجار بدهی ۶ هزار میلیارد دلاری آمریکا!

اقتصاد جهانی همواره در حال تغییر و تحول است، اما اقتصاد ایالات متحده اکنون با چالشی روبه‌رو شده که پیش از این هرگز تجربه‌اش نکرده بود. تا مدت ۴۰ روز آینده، آمریکا باید با فشار سنگینی ناشی از سررسید شدن ۶ هزار میلیارد دلار بدهی دولتی مواجه شود؛ عددی سرسام‌آور که در هر لحظه ممکن است سازوکار اقتصادی شکننده این کشور را با بحران جدی روبه‌رو کند.

اوپک در برزخ تولید

برخلاف برنامه‏‌ریزی‏‌های قبلی برای افزایش تولید، سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در آوریل ۲۰۲۵ با کاهش تولید مواجه شد؛ موضوعی که گمانه‏‌زنی‏‌ها درباره تداوم چالش‏‌های درون‏‌سازمانی و تاثیر تحولات ژئوپلیتیک بر تصمیم‌گیری‏‌های جمعی را پررنگ‏‌تر می‌کند.

بازنگری در قواعد بازی جهان

اقدامات حقوقی پکن برای مقابله با ترامپ

تحریم‌ها تا پیش از این میدان را برای چین تنگ کرده بودند، اما با رونمایی از «قانون مقابله با تحریم‌های خارجی» در ۲۱ مارس ۲۰۲۵، چین نه تنها قواعد بازی را تغییر داد، بلکه آنها را از نو نوشت. این قانون ۲۲ بندی، با تأکید بر شفافیت، هدف‌گیری دقیق تحریم‌ها و ایجاد یک سازوکار پاسخ‌گویی، به پکن قدرتی جدید در برابر سیاست‌های تحریمی آمریکا و متحدانش بخشیده است. حالا، چین در این عرصه دست برتر را دارد.

نقش‌آفرینی تازه آسه‌آن در اقتصاد جهانی

ترامپ و تقویت پیوندها در شرق!

جنگ تعرفه‌ای آمریکا، اگرچه برای بسیاری از کشورها تهدیدی بزرگ بود، اما برای آسه‌آن فرصتی شد تا با تقویت اتحاد اقتصادی با چین، قدرت چانه‌زنی خود را در نظم تجاری جهان افزایش دهد.

سیاست اقتصادی جدید روسیه؛ نیاز به تدابیر خارق العاده

روسیه در حال حاضر با مساله چندوجهی گذار به اقتصاد مبتنی بر عرضه درکنار سازگاری همزمان با تحریم‌های بی‌سابقه، حفظ ثبات اقتصادی و مالی، تضمین امنیت استراتژیک، نوسازی اقتصاد و دستیابی به حاکمیت پایدار فناوری مواجه است که راه حل آن نه تنها به تفکر غیرمعمول، بلکه به اقدامات و تدابیر خارق العاده، در درجه اول در حوزه سیاست اقتصادی، نیاز دارد.

تهدید تازه برای زنجیره جهانی تأمین کالا

مقررات بندری جدید کاخ سفید علیه چین

یک تصمیم جنجالی از سوی دولت ترامپ زنگ خطر را در صنعت کشتیرانی جهان به صدا درآورده است؛ سیاستی تازه که با اعمال تعرفه‌ای سنگین بر کشتی‌های چینی در بنادر آمریکا، می‌تواند آتش جنگ تجاری را دوباره شعله‌ور کند و زنجیره تأمین جهانی را تا مرز فروپاشی پیش ببرد.

جنگ تجاری و عدم همراهی جهانی، ترامپ را به دردسر انداخته است!

در بحبوحه‌ بدهی ۶.۵ هزار میلیارد دلاری و تزلزل جایگاه دلار، ترامپ سعی کرد با حربه‌ی تعرفه‌ها و فشار به متحدان، بحران را مهار کند. اما در برابر مقاومت سرسخت چین و بی‌میلی کشورهای جهان به پذیرش دستورات یک‌جانبه، شکاف عمیق در رهبری سنتی آمریکا بیشتر از پیش نمایان شد.

جنگ تعرفه‌ای؛ تقابل استراتژی ترامپ و پایداری چین

با اعمال تعرفه‌هایی تا ۲۴۵ درصد، ترامپ بار دیگر جنگ تجاری با چین را شعله‌ور کرد. اما این بار، چین با اعزام مذاکره‌کننده‌ای کارکشته و توقف سفارش‌های بوئینگ، نشان داد که آماده مقابله است. در میانه این نبرد اقتصادی فرسایشی، هر دو طرف برگ‌های برنده‌ای در دست دارند، اما چین با اتکاء به بازار داخلی و تاب‌آوری اقتصادی، همچنان ابتکار عمل را حفظ کرده است.

‏قدرت برتر چین در انتقال به انرژی تجدیدپذیر

چین تقریباً به تنهایی در حال پیشبرد گذار انرژی جهانی است و علاوه بر دلایل اقتصادی، از این راه اعتبار خود را در عرصه جهانی افزایش می دهد.

هیچ بازگشتی به تجارت آزاد نباید وجود داشته باشد

اقتصاددان کره ای استدلال می‌کند که بازگشت قدرت صنعتی به آمریکا تنها با جنگ تجاری یا تعرفه ممکن نیست، بلکه نیازمند برنامه‌ریزی بلندمدت، مداخله دولت و گذار از سرمایه‌داری مالی‌محور به یک راهبرد توسعه‌ای جامع است.

چین دیگر می‌داند از کجا ضربه بزند

بزرگ‌ترین خطای استراتژیک آمریکا پس از جنگ جهانی دوم!

اقدام آمریکا در وضع تعرفه‌های جدید بر واردات جهانی، در نهایت به نبردی تمام‌عیار میان چین و آمریکا تبدیل شد که باید آن را یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات راهبردی ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم دانست. آمریکا در طول این دوران، پنج اشتباه راهبردی عمده مرتکب شده: دو مورد در حوزه نظامی، یکی در سلطه‌گری صنعتی، و در نهایت گم‌گشتگی کامل در مسیر برتری تجاری و مالی. با آنکه وضعیت فعلی آمریکا هنوز به فروپاشی نینجامیده، اما آینده روشنی نیز در انتظارش نیست؛ چراکه چین هر از گاهی می‌تواند درست در حساس‌ترین نقاط، ضربات خود را وارد کند.

اقتصاددان چینی بررسی کرد؛

نتیجه فشارحداکثری ترامپ علیه پکن/ تاثیر تعرفه‌های بالای ۶۰درصد

نحوه محاسبه تعرفه‌های «دونالد ترامپ» و شیوه کاملاً یک‌جانبه و تحکم‌آمیز واشنگتن، به‌وضوح گواه نوعی سیاست فشار حداکثری است که دیگر جای تفسیر باقی نمی‌گذارد. اما پرسش کلیدی آن است که پشت این راهبرد اقتصادی پرهزینه چه محاسباتی پنهان شده و در برابر چنین سناریویی، بهترین مسیر برای مقابله چیست؟