فعالین اقتصادی ایران سه دسته اند:

یک - برای هشتاد درصد ادامه کار فاقد توجیه اقتصادی است؛ اینها یا غیر فعال شده اند یا کم فعال.

دو- ده درصد دارند کار را ادامه می دهند از محل برداشت از سرمایه در گردش، یعنی دارند سرمایه در گردش خود را می خورند (تورم در سال قبل ۴٠ درصد بوده هر فعال اقتصادی که در سال ١۴٠٠ کمتر از ۴٠ درصد سود کرده باشد دارد از محل خوردن سرمایه در گردش خود کار می کند).

سه - ده درصد از فعالین اقتصادی به شدت سود آورند و اینها نیز سه دسته اند:

الف - یارانه انرژی را به محصول تبدیل می کنند. 

ب - در رشته خود سرمایه کلان دارند(در هر رشته سه تا ٣٠ شرکت ٨٠ درصد سرمایه آن رشته را در اختیار دارند).

پ - به شدت بهره ورند؛ یعنی بهره وری سرمایه، بهره وری ماشین آلات و بهره وری نیروی کار، در آن شرکت از ٨٠ درصد رقبا بالاتر است.

سئوال کلیدی: چرا ٨٠ درصد نمی توانند کار کنند؟ 

پاسخ کلیدی: چون نرخ ارز بالا تعیین شده است، نرخ ارز از هاضمه تحمل فعال اقتصادی ایران عبور کرده است.

چرا نرخ ارز بالاست؟ 

پاسخ: چون بانکها؛ سودی را که به سپرده پرداخت می کنند از محل استقراض از بانک مرکزی است، سودی که بانکها به سپرده پرداخت می کنند از محل چاپ پول بدون پشتوانه بانک مرکزی است و چاپ اسکناس بدون پشتوانه ٨۵ درصد عامل تورم موجود است.

حرف آخر: کسری بانکها نهایتا به افزایش نرخ ارز منجر می شود.

نرخ موجود ارز ادامه فعالیت را برای ٨٠ درصد از فعالین غیراقتصادی کرده است.

همه گیج شده اند و نمی فهمند مشکل کجاست، در حالیکه مشکل واضح است.

این مشکل تنها در بانک مرکزی حل می شود جای دیگری دنبال اش نگردید.

پایان/