به گزارش تحریریه، طرفداران افزایش قیمت اونس مبنای استدلال خود را بر این مصادیق قرار داده اند که دلار در حال از دست دادن اعتبار خود است و بازارهای سهام در نوسان‌های شدید به سر می‌برند، سرمایه‌گذاران و حتی بانک‌های مرکزی به‌طور همزمان به سمت دارایی‌ای بازگشته‌اند که قرن‌ها پناهگاه زمان بحران بوده است.

طلا بار دیگر به نماد اعتماد بدل شده است، نمادی که در برابر آشفتگی سیاسی، جنگ‌های تجاری و بی‌ثباتی نرخ بهره، همچنان قدرت خود را حفظ کرده است.

این گروه رکورد شکنی اخیر اونس را، بیش از یک روند قیمتی ساده ارزیابی می کنند و نشانه‌ای از فروپاشی اعتماد به نظم پولی مبتنی بر دلار و بازگشت دوباره سرمایه‌گذاران به دارایی‌ای می دانند که تنها قانونش، ذات ارزشمند خودش است.

امروز بانک‌های مرکزی حدود ۲۰ درصد از کل طلای استخراج‌شده تاریخ بشر را در اختیار دارند؛ رقمی که عملاً طلا را از یک کالای سرمایه‌ای به عنصر قدرت ژئوپلیتیکی تبدیل کرده است. کشورهایی مانند چین، روسیه و هند با هدف کاهش وابستگی به ارز آمریکا و محافظت از دارایی‌های خود در برابر تحریم‌های احتمالی غرب، با سرعت بی‌سابقه‌ای ذخایر طلای خود را افزایش داده‌اند.

بانک مرکزی چین (PBOC) در سپتامبر سالجاری میلادی برای یازدهمین ماه پیاپی خریدار طلا بود و حتی گامی فراتر نهاده است. این کشور می‌خواهد به امانت‌دار رسمی ذخایر طلای سایر کشورها تبدیل شود. حرکتی که به‌طور مستقیم با نقش سنتی بانک انگلستان در تضاد است و نشان از برنامه پکن برای تسلط بر بازار جهانی فلز زرد دارد.

در مقابل گروهی دیگر استدلال می کنند که فلز زرد به‌تدریج در حال از دست دادن برگ‌های برنده خود است. طلا پیش‌تر به اوج تاریخی خود رسیده بود، آن هم به لطف عواملی مانند معاملات مرتبط با کاهش ارزش ارز (devaluation trading)، انتظارات برای سیاست پولی فوق انبساطی از سوی فدرال رزرو، تهدیدهای دونالد ترامپ برای اعمال تعرفه ۱۰۰ درصدی علیه چین، تحولات ژئوپلیتیکی، پیش‌بینی‌های بدبینانه از اقتصاد جهانی و همچنین خریدهای فعال شمش از سوی بانک‌های مرکزی، اینها عواملی بودند که قیمت اونس را به اوج رساندند اما این عوامل قدرت اولیه خود را از دست داده اند.

«الکس کوپتسیکویچ» تحلیلگر ارشد بازار طلا با اشاره به سال‌های ۱۹۷۹ و ۲۰۱۱ به‌عنوان دو نمونه تاریخی مشابه گفت: «تجربه آن سال‌ها نشان می‌دهد که افزایش شدید قیمت و سپس سقوط آن، با دوره‌های طولانی از تثبیت (consolidation) همراه بوده است. به عبارت دیگر، پس از دوره‌ای از عقب‌نشینی از اوج‌ها، فلز گرانبها وارد دامنه معاملاتی مشخصی می‌شود و در آن ثبات پیدا می‌کند. اما برای چند هفته آینده، همچنان ریسک بیشتری برای افت بیشتر قیمت وجود دارد.

نمودار فوق تردید و نگرانی این گروه از سرمایه گذاران طلای جهانی را به طور شفاف تائید می کند.

پایان/