در اظهاراتی قابل تامل آقای "ترکی الفیصل" رئیس پیشین سازمان اطلاعات عربستان گفت: "در دنیایی اگر انصاف حاکم بود، ما شاهد بارش بمب‌های سنگرشکن بمب‌افکن‌های B2 آمریکایی بر دیمونا و دیگر سایت‌های هسته‌ای اسرائیل می‌بودیم، نه ایران، چراکه اسرائیل در مغایرت با پیمان عدم اشاعه تسلیحات هسته‌ای، دارای بمب‌های هسته‌ای است."

آنهایی که ترکی الفیصل را می شناسند به خوبی می دانند وی بسیار نسبت به ایران خصومت دارد و همچنین از زمانی که سفیر عربستان سعودی در واشنگتن بود روابطی بسیار صمیمی با آمریکایی ها دارد.

ببینید که آمریکایی ها و متحدین شان چه کار کرده اند که حتی صدای ترکی الفیصل هم در آمده.

کاری که اسرائیل و ایالات متحده و البته در کنارشان کشورهای ناتو با ایران انجام دادند امروزه موجب آن شده که همه کشورهای عضو پیمان عدم اشاعه تسلیحات هسته ای به فکر بیافتند که این پیمان به چه دردی می خورد.

کشورها در این پیمان عضو شده اند تا تاسیسات هسته ای شان تحت حمایت مجامع بین المللی قرار گیرد و همچنین سازمان بین المللی انرژی هسته ای به آنها کمک کند تا در مقاصد صلح آمیز هسته ای بتوانند فعالیت کنند.

اما این سازمان هیچ کمکی به کشورهای عضو نمی کند که هیچ بلکه فقط کارش شده جاسوسی از کشورهای عضو به نفع کشورهایی که عضو معاهده نیستند.

وقتی این سازمان حتی حاضر نشده حمله آمریکا و اسرائیل به تاسیسات هسته ای ایران را محکوم کند و یا از شورای امنیت بخواهد که کاری در این باره انجام دهد توقع از اعضا چیست؟

ایران طبق همان معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای و حقوق اش در آن معاهده موفق شده که اورنیوم غنی سازی شده را نجات دهد و اگر بمباران آمریکا و اسرائیل موفق می شد این اورانیوم راهدف قرار دهد قطعا فاجعه ای بزرگ، چیزی معادل ده بمب اتمی، رخ می داد و ملیونها انسان بی گناه جانشان را از دست می دادند.

حالا می بینیم که مدیر این آژانس با پررویی و به شکلی وقیحانه اصرار دارد که ایران جای اورانیوم ها را به او بگوید تا قطعا به آمریکایی ها و اسرائیلی ها بدهد تا کار خود را کامل کنند.

آیا فکر می کنید وقتی دیگر کشورها این شرایط را می بینند دیگر حاضر خواهند بود که عضو معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای بمانند؟

عربستان سعودی و امارات و مصر و... هم به دنبال آن هستند که برنامه هسته ای صلح آمیز داشته باشند و قطعا هم آنها دلواپس می باشند همین رفتار و سیاستی که آمریکایی ها و اسرائیلی ها نسبت به ایران داشتند در قبال آنها هم اتخاذ گردد.

فراموش نکنید زمانی که برنامه هسته ای ایران کلید خورد ایران هم جزو کشورهایی بود که دوست اسرائیل و متحد آمریکا به حساب می آمد حالا امروزه با آنها زاویه دارد اما سابقه اسرائیل و آمریکا نشان می دهد که بحث دوستی با آمریکا هم نمی تواند موجب آن شود که کشورها از زورگویی آمریکا و اسرائیل در امان باشند.

مگر زمانی که اسرائیلی ها تاسیسات هسته ای عراق را هدف قرار دادند، عراق با آمریکا مشکلی داشت؟

علاوه بر آن توجه داشته باشید که اسرائیل خود را مصون از همه قوانین بین المللی می داند و طی دو سال اخیر قانونی وجود ندارد که اسرائیل زیر پا نگذاشته باشد و چتر حمایتی ای که آمریکا برای اسرائیل ایجاد کرده موجب آن شده که اسرائیل جری تر شود و دست به جنایات بیشتر بزند.

امروزه همه اطمینان دارند که اسرائیل تسلیحات هسته ای در اختیار دارد و اگر از این تسلیحات بر علیه دیگران استفاده کند کسی نیست که حتی اسرائیل را مورد سوال قرار دهد و اسرائیلی که چند صد هزار فلسطینی را در روز روشن و جلوی دوربین ها سلاخی کرده ممکن است چند ملیون نفر دیگر را هم با افتخار به کارنامه جنایاتش اضافه کند.

با توجه به این شرایط به نظر می رسد حکومت های منطقه همه به این نتیجه رسیده اند که اگر بنا نیست که قوانین و مقررات ومجامع بین المللی حامی آنها باشد پس بهتر است خودشان دست به کار شوند و بازدارندگی هسته ای برای خود ایجاد کنند.

عملا وجود تسلیحات هسته ای در اسرائیل و کارهایی که اسرائیل و آمریکا در منطقه انجام داده اند وجاسوسی و خیانت های آژانس بین المللی انرژی هسته ای، در راس آن رافائل گروسی، به قوانین بین المللی وبشریت موجب آن خواهد شد که کل منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا برای حفظ موجودیت خود هم که شده به سمت مسابقه تسلیحات هسته ای بروند.

پایان/