«مرتضی عزتی» عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس و استاد اقتصاد در گفت و گو با «تحریریه» در خصوص چالش های بهره وری در معادن کشور گفت: بی تردید یکی از راه های درآمدزایی کشور افزایش بهره وری در حوزه صنایع و معادن است. موضوع حائز اهمیت آن است که ظرفیت های قابل توجهی در بخش معادن کشور وجود دارد که یاری کننده تولید، صادرات و ارزآوری بیشتر است اما متاسفانه نادیده گرفته می شود.

وی در این باره خاطر نشان کرد: موانع سیستمی که در دولت های مختلف به اشکال متفاوت وجود داشته اکثرا از یک سیستم و مدل خاص یعنی سنگ اندازی و بهانه تراشی و کارشکنی پیروی کرده و دست ما را از درآمدزایی و بهره وری بیشتر در معادن کوتاه کرده است.

عزتی تاکید کرد: از جمله این موانع تنگ نظری هایی است که موانع متعددی در برابر اعطای تسهیلات به سرمایه گذار بخش معدن قرار می دهد در حالی که سرمایه گذار کل سرمایه و دارایی خود را برای ایجاد اشتغال و درآمد زایی وارد این عرصه کرده است.

عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس معتقد است: به عنوان مثال موانعی نظیر اینکه معدن نباید به این فرد واگذار شود و افرادی برای کار و بهره برداری از معدن معرفی می شوند که سررشته ای ندارند و فعال این حوزه نیستند به معنای بی توجهی به منافع ملی و بهره برداری های رانتی به نفع عده محدودی است.

مرتضی عزتی معتقد است: برخی از تنگ نظری ها اینگونه است که تمایل ندارند معدن به اهل فن واگذار شود زیرا آنها را خارج از سیستم های جناحی و حزبی خود می دانند. بنابراین از اینجای کار سنگ اندازی و عدم واگذاری کار به اهل فن کلید می خورد و جای کارآفرینان و معدن کاران واقعی را افراد فاسدی می گیرند که تحت نفوذ و سیطره سیستم دولتی قرار دارند.

وی در ادامه خاطر نشان کرد: از سوی دیگر افراد فاسدی که در سیستم هستند برای تامین منافع خود، موانعی برای دیگران ایجاد می کنند تا فعال حوزه معدن مجبور به پرداخت رشوه برای انجام کار خود شود وگرنه به در بسته برخورد می کند. در صورتی که فعال حوزه معدن سلامت باشد و مایل به پرداخت رشوه نباشد چاره ای جز تعطیل کردن کار ندارد.

مرتضی عزتی اقتصاددان معتقد است: مجموعه ای از عوامل در سیستم مانع از بهره وری و شکوفایی معدن در ایران شده است. در صورتی که ناظران با سنگ اندازان برخورد می کردند و بدون حساب و کتاب های سیاسی و مالی به نفع عده ای خاص، این مسیر را برای بهره برداری ملی دنبال می کردند قطع به یقین امروز حاصل کار در معدن به کل اقتصاد باز می گشت و شکوفایی این حوزه بر سایر بخش ها نیز تاثیر می گذاشت.

پایان/