به گزارش تحریریه، «نشنال اینترست» در تحلیلی عنوان داشت که دونالد ترامپ به یک راهبرد تمام‌عیار برای جنگ سرد جدید نیاز دارد.

در این گزارش آمده است:

در حالی که رئیس‌جمهور دونالد ترامپ به تصمیم‌گیری نهایی برای ارسال موشک‌های تاماهاوک به اوکراین نزدیک می‌شود — او هفته گذشته گفت «تقریباً تصمیم خود را گرفته است» — این اقدام می‌تواند بردی داشته باشد که مسکو را در تیررس کی‌یف قرار دهد، و پژواک تصمیمات بزرگ رونالد ریگان در دهه ۱۹۸۰ را دوباره زنده می‌کند.

در اوج جنگ سرد، ریگان تنها به مسلح کردن مجاهدین افغان با موشک‌های استینگر برای خونریزی دادن به «خرس شوروی» بسنده نکرد. او فهمید که رویکردی مبتنی بر «دل‌ها و ذهن‌ها» نیز فراتر از کوه‌های افغانستان لازم است؛ بنابراین، کمک‌های مرگبار را با یک حمله نرم‌افزاری از جنس قدرت نرم ترکیب کرد. «رادیو اروپای آزاد» پرده آهنین را شکافت، جنبش همبستگی لهستان را برانگیخت و اشتیاق به آزادی را شعله‌ور ساخت. در حالی که قدرت سخت در جنگ‌های نیابتی سربازان را می‌کشت، قدرت نرم دل‌ها را در پشت خطوط دشمن تسخیر می‌کرد. در نهایت، «امپراتوری شر» نه با موشک‌ها، بلکه با ندای جهانی آزادی سقوط کرد.

امروز، کمک‌های مرگبار ترامپ — موشک‌های دوربرد تاماهاوک برای درهم شکستن ارتش پوشالی روسیه — ضربه‌ای شبیه ریگان به ولادیمیر پوتین است. اما این تنها نیمی از نبرد است. ریگان فهمید که موشک‌ها باید با میکروفن‌ها تکمیل شوند؛ برای پیروزی در جنگ سرد جدید علیه روسیه و چین، ترامپ باید زرادخانه قدرت نرم آمریکا را احیا کند، و مادران سربازان و مخالفان درونی را به متحدان آزادی بدل کند.

قدرت نرم نیز جنگ‌ها را می‌برد

رئیس‌جمهور کار سختی پیش رو دارد. «رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی» (RFE/RL)، ماشین حقیقت‌گوی بزرگ دوران جنگ سرد، اکنون در آستانه فروپاشی است و هیچ طرح اصلاحی روشنی برای آن وجود ندارد. آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده (USAID) نیز پس از رسوایی‌های افشاشده توسط DOGE از هم پاشیده است — رسوایی‌هایی که شامل هدررفت ۱.۷ میلیارد دلار در پروژه‌های «ترویج دموکراسی» می‌شد که در واقع به تضعیف متحدانی چون لهستان و اسرائیل انجامید. از نگاه ترامپ و متحدانش، «دیپلماسی عمومی» اکنون مترادف با فساد شده است.

اما تعطیل کردن نهادهای اطلاع‌رسانی و تضعیف رسانه‌های خودی، نوعی خودزنی است — به‌ویژه در زمانی که دشمنان آمریکا تلاش‌های خود برای تسلط بر میدان نبرد اطلاعاتی را افزایش داده‌اند. در سال ۲۰۲۵، بودجه تبلیغاتی روسیه به ۱.۴۲ میلیارد دلار رسید، افزایشی ۱۳ درصدی نسبت به ۲۰۲۴، که دستگاه عظیم اطلاعات نادرست شبکه RT را با بودجه‌ای ۳۲۰ میلیون دلاری تأمین می‌کند. هرچند تلاش‌های رسانه‌ای چین ظریف‌تر است، اما بسیار قدرتمندترند؛ پکن هر سال ده‌ها میلیارد دلار در شبکه CGTN، معادل RT خود، و بیش از ۵۰۰ «مؤسسه کنفوسیوس» در سراسر جهان سرمایه‌گذاری می‌کند. قطر نیز، که در حالی‌که حماس را تأمین مالی می‌کند در عین حال به دنبال روابط نزدیک با ایالات متحده است، از سال ۲۰۱۶ حدود ۲۵۰ میلیون دلار در لابی‌گری در آمریکا هزینه کرده و شبکه الجزیره‌اش به تغییر افکار عمومی جهانی کمک می‌کند.

این موضوع اهمیت دارد، زیرا جنگ‌های ترکیبی اساساً در «دل‌ها و ذهن‌ها» پیروز می‌شوند، نه در سنگرها. در دهه ۱۹۸۰، موشک‌های استینگر می‌توانستند هلیکوپترها و میگ‌ها را سرنگون کنند، اما جنگ سرد در نهایت با پخش‌های رادیو اروپای آزاد پیروز شد که شک و تردید را در پادگان‌های شوروی پخش می‌کرد و در گوش سربازان نجوا می‌کرد که جنگ‌شان بی‌ثمر است. هنگامی که انقلاب‌ها در اروپای شرقی در سال ۱۹۸۹ شعله‌ور شد و اتحاد شوروی به سمت فروپاشی رفت، همان سربازانی که با واقعیت نظام خود روبه‌رو شده بودند، دیگر حاضر نبودند برای حفظ آن بجنگند.

گذشته می‌تواند پیش‌درآمد آینده باشد. امروز، موشک‌های تاماهاوک می‌توانند لجستیک روسیه را ویران کنند، اما احیای رادیو اروپای آزاد که حقیقت را به درون خانه‌های روس‌ها بتاباند — گزارش‌هایی درباره قایق‌های تفریحی و ویلاهای مجلل الیگارش‌ها در کنار کشتار در اوکراین و فقر درونی روسیه — می‌تواند افکار عمومی را علیه پوتین برگرداند. در چین، احیای «رادیو آزاد آسیا» می‌تواند صدای مستقل از سین‌کیانگ و هنگ‌کنگ را تقویت کند و آمریکا را به‌عنوان قهرمان آزادی‌هایی نشان دهد که پکن از مردم خود دریغ می‌کند.

آمریکا برتری‌ای نسبت به دشمنانش دارد: حقیقت

قدرت نرم مزیت دیگری دارد: ارزان است. قیمت هر موشک تاماهاوک حدود ۲ میلیون دلار است. پیش از کوچک‌سازی اخیر، کل بودجه عملیاتی رادیو اروپای آزاد حدود ۱۵۰ میلیون دلار در سال بود — تقریباً برابر با هزینه ساخت یک جنگنده F-22. این مبلغ هنوز کسری از بودجه تبلیغاتی کشورهایی است که دروغ‌های پیچیده می‌سازند. در واقع، گفتن حقیقت‌های ساده بسیار کم‌هزینه‌تر از اختراع دروغ‌های پیچیده است. روسیه با ۱.۴۲ میلیارد دلار می‌تواند سردرگمی و ترس بیافریند؛ اما رادیو اروپای آزاد با یک‌دهم آن هزینه می‌تواند حقیقت را منتشر کند، وضوح ایجاد کند و وفاداری به‌دست آورد.

مالیات‌دهندگان به‌درستی از زیاده‌روی‌های USAID در دو دهه گذشته ناراضی‌اند، و تأسف‌بار است که این آژانس بودجه برنامه‌هایی چون سمینارهای مطالعات جنسیت در کابل و کارگاه‌های DEI در کی‌یف را تأمین کرده است. اما این‌ها قابل اصلاح‌اند. نسخه‌ای از USAID تحت هدایت مارکو روبیو باید تمرکز خود را بر دیپلماسی عمومی بگذارد: ابزارهای هوش مصنوعی برای مقابله با اطلاعات نادرست، همکاری‌های فناورانه برای پویش‌های حقیقت‌محور ویروسی، و حمایت از خبرنگاران تحقیقی در کشورهای رقیب. آمریکا نمی‌تواند با اخبار جعلی به جنگ اخبار جعلی برود — تنها با حقایقی که استبداد را افشا کرده و روح خودتعیینی را برافروزد.

قمار تاماهاوک ترامپ پیامی روشن به پوتین می‌فرستد: تشدید تنش هزینه دارد. اکنون او باید این بازی را کامل کند — با احیای رادیو اروپای آزاد و رادیو آزاد آسیا از طریق بودجه هدفمند، و ترکیب حملات هوایی در اوکراین با یک تهاجم اطلاعاتی در اعماق خطوط دشمن — در قلب روسیه و شهرهای سانسورشده چین. دل‌هایی که امروز تسخیر شوند، فردا به موشک‌های کمتری نیاز دارند.

همان‌طور که ریگان گفت: «ما پیروز می‌شویم، آن‌ها می‌بازند.»

زمان آن رسیده است که صدا را بلندتر کنیم.

*متن فوق ترجمه کامل گزارش نشنال اینترست است و بیانگر دیدگاه تحریریه نیست.

پایان/