با اين حال هم در خود ترکيه که محل ساخت سد است و هم در عراق که بيشترين ضربه را از اين سد خواهد خورد و هم در ايران که تبعات زيست‌محيطي ناشي از آن دامنش را به شکل بحران‌هاي بزرگ و ترسناک طبيعي خواهد گرفت، اعتراضات و واکنش‌هاي زيادي به خبر آب‌گيري سد ايليسو آغاز شد.

ترکيه بالاخره به ساعت صفر آب‌گيري اين سد غول‌پيکر که روي رودخانه دجله ساخته است، رسيده؛ سدي که 20 سال زمان صرف ساخت آن شد و قرار بود در سال 2019 آب‌گيري شود اما يک سال زودتر تکمیل شد.

با پايان کار عمراني اين سد و آغاز آب‌گيري، 56 درصد از حجم ورود آب رودخانه دجله به عراق کاسته خواهد شد. اين در حالي است که اين رودخانه منبع تأمين آب آشاميدني حداقل سه شهر بزرگ عراق از شمال تا جنوب اين کشور، يعني موصل، بغداد و بصره است. به اين موارد بايد کشاورزي و تأمين آب آشاميدني صدها روستا را هم اضافه کرد. به غير از اين، رودخانه دجله در انتهاي مسير خود به رودخانه اروند مي‌پيوندد و اصلي‌ترين محل تأمين آب يکي از بزرگ‌ترين تالاب‌هاي خاورميانه يعني هورالعظيم است. در این نقطه‌ ايران هم از سد ترکيه آسيب مي‌بيند. کم‌شدن آب ورودي به هورالعظيم يعني خشک‌شدن بخش بيشتري از اين تالاب و اين موضوع مساوي است با افزايش شديد حجم گرد وغبارهايي که همين الان هم استان‌هاي غربي و جنوب غربي ايران و به‌ویژه خوزستان را به‌شدت تحت تأثير قرار مي‌دهند. البته اثر مخرب اين سد غول‌پيکر فقط اين مورد نيست، کاهش حجم آورد آب دجله يعني کاهش کشاورزي و رطوبت خاک در عراق و همين هم يعني افزايش گردوغبارهاي بلندشده از سرزمين مرکزي اين کشور همسايه ايران. مجموعه تبعات سد ايليسو و خبر آب‌گيري‌اش باعث شد موج بلندي از واکنش‌ها در روزهاي اخير نسبت به آن از ترکيه تا عراق و ايران آغاز شود.

مقام های ایرانی که خود در سد ساختن و نابودی محیط زیست کم از مقام های ترکیه ای ندارند هنوز واکنشی به این اقدام خطرناک ترکیه نشان نداده اند.

پایان خبر/