به گزارش تحریریه، برنامه های علی اکبر محرابیان وزیر نیرو دولت سیزدهم برای نابود کردن بقایای طبیعت ایران اعلام شد! و طبق این طرح ها، قرار است تا پایان دولت کنونی بهره‌برداری از ۴۵ سد بزرگ نهایی شود، تا همزمان با انتقاد مسئولان ایرانی از کشور ترکیه بابت ساخت سد بر رودخانه های بزرگ منطقه و ایجاد بحران های زیست محیطی مانند بحران ریزگردها و ...، همان طرح ها در داخل کشور با هزینه های هنگفت ایجاد شود که نتایج آن در دهه های اخیر بر کارشناسان مستقل هویدا شده است.

محرابیان بر اتمام 45 سد بزرگ کشور در مدت 4 سال آینده تاکید کرد و افزود: با اتمام این سدها حدود یک پنجم ذخیره فعلی آب سدهای کشور، یعنی نزدیک به 10 میلیارد مترمکعب بر ذخیره آب سدها افزوده خواهد شد و عدد کنونی آن را به حدود 60 میلیارد متر مکعب خواهد رساند.

منظور محرابیان این است که 10 میلیارد متر مکعب به تشتک تبخیر کنونی افزوده می شود تا از مردم و طبیعت دریغ شده و بخار شود. 

ایجاد سدهای فراوان با صدها میلیارد دلار هزینه و به موازات آن ایجاد پروژه های انتقال آب باعث بحران سنگین آبی در کشور شده و تا 30 سال آینده ایران را به کشوری غیرقابل سکونت تبدیل خواهد کرد، زیرا باعث از بین رفتن رودخانه ها شده و نشست دشت های ایران را به دنبال داشته است. 

ایجاد صنایع آب بر در کویر مرکزی ایران مانند فولاد، کاشی و سرامیک، پتروشیمی، نیروگاههای سیکل ترکیبی و غیره باعث شده است پروژه های انتقال آب از سرچشمه رودخانه های غرب کشور به کویر مرکزی در دستورکار قرار گیرد و خشک شدن بی سابقه رودخانه عظیم کارون، زاینده رود و ... را به دنبال داشته باشد. ضمن اینکه ردپای این سدسازی ها و انحراف آب را در هر جای کشور که رودخانه و چشمه ای وجود داشته باشد می تواند دید. 

نخستین بار محمود احمدی نژاد پس از آنکه صدها سد ویرانگر به سدهای کشور افزود؛ در اواخر دولت دهم به واقعیت ماجرا اعتراف کرد و گفت که اکوسیستم کشور به دلیل سدسازی و انتقال آب متلاشی شده است. و حالا محرابیان وزیر بی کفایت دولت سیزدهم از ساخت 45 سد بزرگ دیگر تا 4 سال آینده سخن می گوید تا آخرین میخ ها نیز بر پیکر نیمه جان اکوسیستم کشور زده شده باشد. 

جریان ذی نفع در سدسازی و پروژه های انتقال آب که در 30 سال گذشته حمایت سنگین بانک جهانی را با اعطای وام های زیاد با خود به همراه داشته است، آدرس غلط های زیادی در کیسه دارد که هر از گاهی یکی از آنها را رو می کند. یک بار از کشت هندوانه صحبت می شود و یک بار از کاشت برنج، درحالیکه واقعیت داستان هیچ یک از اینها نیست و ریشه بحران در اکوسیستم ایران به عدم توجه به روش های سازگار با محیط زیست مانند آبخیزداری و آبخوانداری و تمرکز بر روش های وارداتی که در عمل نتایج ویرانگر آنها ثابت شده است؛ مانند سدسازی و انتقال آب، نهفته است. 

از دولت حسن روحانی که در همان اوایل کار فرمان رهبر معظم انقلاب را نادیده گرفت انتظار زیادی نمی رود، اما چرا دولت رئیسی به سیاست های بانک جهانی در سدسازی ادامه می دهد. رهبر معظم انقلاب در اوان دولت یازدهم به تاریخ 17 اسفند 93 فرمود: «چند سال قبل از این بحث‌های آبخیزداری و آبخوان‌داری و مانند اینها مطرح شد، کارهایی هم انجام گرفت؛ باید این‌ها با جدّیّت و قوّت دنبال بشود؛ این کارها متوقّف نماند.» که دولت روحانی دقیقا عکس آن عمل کرد و حالا دولت سیزدهم نیز در حال ادامه راه دولت اعتدالی برای نابود کردن اکوسیستم ایران حرکت می کند.

پایان/