به گزارش تحریریه، هنرنمایی جدید الویرا نبیولینا شیرزن روسی در منصب ریاست بانک مرکزی این کشور نشان می دهد که اداره اقتصاد با سیاستگذاری درست کاملا شدنی و در دسترس است که در نمونه های ایرانی آن در 43 سال گذشته حتی یک نمونه وجود نداشته و بانک مرکزی معمولا مخرب ترین نقش را در اقتصاد کشور بازی کرده است.

پس از حمله روسیه به اوکراین و آغاز تحریم های بی سابقه و فشرده آمریکا علیه مسکو، نبیولینا بلافاصله نرخ بهره را از 9.5 درصد به 20 درصد رسانید تا جلوی جهش تورم را بگیرد. سپس پرداخت بهای انرژی روسیه را به روبل گره زد، بعد از آن از تضمین برابری روبل با طلا خبر داد و جلوی اجرای پروژه پول سوزان(روبل سوزان) را گرفت، و پس از آرام کردن بازار ارز و تقویت چشمگیر نرخ روبل شروع به کاهش نرخ بهره کرده است که در فاز اول آنرا به 17 درصد و در فاز دوم به 14 درصد کاهش داده و این کاهش ادامه پیدا می کند. 

انتظار می رود که با هدف جلوگیری از تخریب تولید داخل در روسیه با آثار خارجی روبل قوی؛ شاهد کاهش خودخواسته در نرخ برابری روبل و سایر ارزهای جهانی پس از تمام شدن پرونده اوکراین باشیم که این بسته سیاستی را می توان یک افتخار تاریخی برای الویرا نبیولینا و باعث شرمندگی برای بانک مرکزی ایران دانست که سیاست های آن در تمام دهه های اخیر و به طور مشخص در 4 سال اخیر به ابزاری برای موثرسازی تحریم های غرب و تخریب اقتصاد ملی تبدیل شده است. روندی که از دوران سیف آغاز شد، همتی آنرا به اوج رسانید و کمیجانی ادامه داد و با همان قدرت در دوران علی صالح آبادی ادامه پیدا کرده است. 

بانک مرکزی روسیه به سراغ نظام چندنرخی ارز که به تنهایی برای متلاشی کردن اقتصاد کافی است نرفت، به بانک های خصوصی که در نمونه ایرانی آن روزی 4 هزار میلیارد تومان پول بدکیفیت خلق می کنند اختیارات مطلق نداد، نرخ بهره بالا را مقدس ندانست و به سرعت آنرا کاهش داد و می دهد، از ابزارهای اقتصادی کشورش با هنرمندی استفاده کرد و موفق شد مانند سربازان خط مقدم جبهه به مقابله با سلاح تحریم بپردازد. 

باید از علی صالح آبادی که به سختی می توان درک کرد با توجه به کدام منطق و سابقه به چنین کار سترگی گماشته شده است پرسید که آیا قصد دارد از سیاست های این شیرزن روسی استفاده کرده و باری از روی دوش اقتصاد ایران بردارد و یا مانند دوران عبدالناصر همتی با بخشنامه پرانی های مبهم و مرموز و سکوت در برابر تاخت و تاز بانک ها، به بستن گلوگاه های اقتصادی کشور ادامه می دهد یا تغییر ریلگذاری خواهد داد؟

پایان/