به گزارش تحریریه، روزنامه «گاردین» در زمینه اجرای کامل برگزیت و بررسی وضعیت ایرلند آورده است انگلیس به طور فزاینده ای مانند روسیه رفتار می کند. البته تفاوت‌های آشکار زیادی بین آنچه روسیه در اوکراین انجام می‌دهد و کاری که انگلیس در ایرلند شمالی انجام می‌دهد وجود دارد. روسیه جنگی را برای تضعیف نفوذ اروپا از اوکراین به راه انداخته است، در حالی که انگلیس فقط موانع غیرنظامی ایجاد می‌کند.

با اینحال طبق گزارش، شباهت‌های قابل توجهی بین روسیه و انگلستان وجود دارد: مسکو و لندن عمدا معاهدات بین‌المللی را که خودشان امضا کرده‌اند نقض می‌کنند و هر دو با اتحادیه اروپا دشمنی می‌کنند تا جاه‌طلبی‌های ژئوپلیتیکی خود را پیش ببرند. روسیه و انگلیس ممکن است دشمنان سرسختی در اوکراین باشند. اما رفتار آنها ناشی از ناامیدی عمیق مشابه و ناشی از ناتوانی در اعمال نفوذ ژئوپلیتیکی است.

روسیه و انگلیس ممکن است دشمنان سرسختی در اوکراین باشند اما رفتار آنها ناشی از یک ناامیدی عمیق مشابه است که از ناتوانی در اعمال نفوذ ژئوپلیتیکی بر اروپا سرچشمه می گیرد.

بر این اساس روسیه و انگلیس هر دو در حاشیه اروپا قرار دارند. هر دو از نظر جغرافیایی، سیاسی و فرهنگی همیشه یک پای خود را در اروپا داشته اند و یکی در خارج. هر دو کشور از قدرت‌های امپریالیستی سابق بودند که برای قرن‌ها نقش مهمی در معماری امنیتی اروپا داشتند و در عین حال بیشتر قلمرو، جمعیت و منافع خود را در خارج از اروپا داشتند. بیشتر خشکی روسیه در آسیا بود، به همان میزان نیز انگلیس در مناطق گرم و استوایی امپراتوری خود را گسترش داد.

اروپا تنها یکی از چند عرصه شطرنجی بوده که مسکو و لندن روی آن حرکات ژئوپلیتیکی خود را انجام داده اند.

پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ بحث هایی در مورد عضویت روسیه در ناتو و نزدیک شدن روسیه به بازار داخلی اتحادیه اروپا مطرح شد. روسیه به عضویت شورای اروپا (شامل ۴۶ کشور اروپایی) و شبکه نوآوری اروپا در آمد. همچنین یک مشارکت ساختاریافته و ظاهراً نزدیک با ناتو را سازماندهی کرد.

از سال ۱۹۴۵، اروپا تمام تلاش خود را جهت کنترل کشورهای بزرگ برای محافظت از کشورهای کوچکتر به کار بست.

با این حال، هم برای مسکو و هم برای لندن، پیوستن به برخی ساختارهای اروپایی تجربه ناامیدکننده ای بود.

از سال ۱۹۴۵، اروپا تمام تلاش خود را جهت کنترل کشورهای بزرگ برای محافظت از کشورهای کوچکتر به کار بست.

به نوشته گاردین، روسیه و انگلیس اکنون آماده‌اند تا جهانی را ایجاد کنند که در آن احترام به قدرت قانون است و اندازه نیروهای مسلح یا زمین مهم است. سال گذشته، مجله آتلانتیک به نقل از یکی از دستیاران جانسون این موضوع را مورد تایید قرار داد که انگلیس نمی تواند به حمایت از یک سیستم چندجانبه و بین المللی در هم شکسته ادامه دهد. او گفت با توجه به اینکه پکن و مسکو محدودیت‌های نظم مبتنی بر قوانین را به همه نشان می‌دهند، انگلیس دیگر نمی‌تواند وضع موجود را حفظ کند. در واقع این ساده‌لوحانه است یک سیستم منحل شده را احیا کرد.

روسیه و انگلیس اکنون تنها کشورهای بزرگ اروپایی خارج از اتحادیه اروپا هستند. اما در خارج از ساختارهای اروپایی نیز این دو کشور به همان اندازه که در داخل آن ناراضی بودند، ناراضی هستند. در حقیقت از کینه آن ها چیزی کم نشده است.

پایان/