به گزارش تحریریه، «راسیسکایا گازیِتا» (Российская газета) نوشت، چین از اقتصاد دیجیتال به سمت تولید واقعی حرکت می‌کند: از سال ۲۰۲۰، شرکت‌های اینترنتی در این کشور دیگر به عنوان اولویت فناوری اصلی در نظر گرفته نشده و تمرکز به بخش واقعی اقتصاد منتقل شده است. حمایت‌های دولتی نیز به این بخش هدایت شده‌اند. برای مثال، شرکت‌های کوچک در حوزه تولید با فناوری بالا می‌توانند وامی به مدت باز پرداخت تا سقف ۱۰ سال و با نرخ سود سالانه ۳ درصد و بدون نیاز به وثیقه دریافت کنند.

سرمایه، نه فقط سرمایه استقراضی، بلکه در مجموع به سمت صنایع استراتژیک مهم مانند مهندسی با فناوری بالا، تولید باتری، انرژی و متالورژی هدایت می‌شود. در سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۳، ده‌ها شهر صنعتی جدید (مانند نیاگارا، ایبین، نینگبو و غیره) در چین شکل گرفتند که در آنها خودروهای الکتریکی تولید و پروژه‌های "انرژی سبز" توسعه می‌یابند. در عین حال، شکی در لزوم دیجیتالی‌سازی و هوشمندسازی تولید وجود ندارد. اهمیت آنها (دیجیتالی‌سازی و هوشمندسازی تولید) در اجرای استراتژی "ساخت چین ۲۰۲۵" توسط لی که چیانگ، نخست‌وزیر وقت چین، مورد تأکید قرار گرفت.

بر اساس داده‌های وزارت صنعت و فناوری اطلاعات این کشور، تا پایان سال ۲۰۲۳، ظرفیت محاسباتی چین حدود ۳۰ درصد نسبت به سال قبل رشد کرد.

تولید صنعتی چین، بر اساس داده‌های اداره ملی آمار (NBS)، در سال ۲۰۲۴ با رشد ۵.۸ درصدی همراه بود. این نرخ رشد در مقایسه با ۴.۶ درصد در سال قبل، ۱.۲ واحد درصد افزایش یافته است. به ویژه، صنایع تولیدی در سال ۲۰۲۴ رشد ۶.۱ درصدی را نشان دادند. رشد در تولیدات با فناوری پیشرفته ۸.۹ درصد و در تولید تجهیزات ۷.۷ درصد بوده است.

همزمان با این، شاهد باز تخصیص سرمایه از بخش‌های سوداگرانه مانند فین‌تک و تجارت الکترونیک به سمت تولید واقعی هستیم. حتی در سال ۲۰۲۰، مقامات چینی عرضه اولیه عمومی (IPO) شرکت Ant Groupبه مبلغ ۳۴.۵ میلیارد دلار را متوقف کردند و فعالیت‌های آن را به دلیل خطرات مرتبط با وام‌دهی تهاجمی به مصرف‌کننده محدود کردند.

علاوه بر این، چین انتظارات بالایی از هوش مصنوعی و ربات‌های انسان‌نما ندارد، بلکه بر استفاده از فناوری‌های کاربردی تمرکز دارد. بر اساس داده‌های فدراسیون بین‌المللی رباتیک (IFR)، در سال ۲۰۲۳ میلادی، ۲۷۶,۲۸۸ ربات صنعتی در چین نصب شد. این تعداد، ۵۱ درصد از کل نصب‌های جهانی ربات را شامل می‌شود. ربات‌های مشارکتی (همکار) که برای کار مشترک با انسان‌ها طراحی شده‌اند، ۱۰.۵ درصد از مجموع ربات‌های صنعتی نصب‌شده در سال ۲۰۲۳ را تشکیل دادند.

در سیاست صنعتی چین، ربات‌های انسان‌نما بیشتر به عنوان "اسباب‌بازی" و فاقد ارزش عملی واقعی در نظر گرفته می‌شوند. در اولویت، همچنان ماشین‌آلات دقیق و خطوط تولید خودکار قرار دارند که باعث افزایش بهره‌وری می‌شوند.به عنوان مثال، در صنعت نیمه‌هادی، نقش اصلی را الگوریتم‌های ثابت و سیستم‌های کنترل رقمی رایانه‌ای (CNC) ایفا می‌کنند، نه مدل‌های هوش مصنوعی. انجمن تولیدکنندگان ماشین‌آلات و ابزار برش فلز چین برآورد کرده است که این کشور بزرگترین بازار ماشین‌آلات کنترلی (CNC) در جهان است که ارزش بازاری بیش از ۲۰۰ میلیارد یوان (حدود ۲۷.۸۶ میلیارد دلار آمریکا) دارد. در عین حال، این کشور در پی توسعه ماشین‌آلات دقیق و هوشمند است.

امروزه روسیه در مرحله‌ای مشابه با چین در اوایل دهه ۲۰۱۰ قرار دارد: شرکت‌های اینترنتی در حال رشد هستند، اما به رشد اقتصادی کمک نمی‌کنند. سهم بخش فناوری اطلاعات در تولید ناخالص داخلی روسیه طی پنج سال گذشته دو برابر شده است، اما محققان مدرسه عالی اقتصاد آن را همچنان تنها ۲.۴۳ درصد محاسبه کرده است. در چین، بر اساس داده‌های اداره ملی آمار (NBS)، سهم بخش فناوری اطلاعات در تولید ناخالص داخلی حدود ۱۰ درصد است.

تعدادی از کارشناسان به روسیه توصیه می‌کنند که تجربه چین در حمایت از بخش تولید واقعی را از طریق اعتبارات ترجیحی و تنظیم سرمایه سوداگرانه به کار گیرد. در همین حال، لئونید دلیتسین، تحلیلگر گروه مالی "فینام"، معتقد است که مدل چینی را نمی‌توان در هیچ کشور دیگری پیاده‌سازی کرد.

او می‌گوید: "زمانش گذشته است."به جز نیروی کار ارزان (که در چین هم دیگر ارزان نیست)، پشتکار و اراده آهنین حزب کمونیست چین، حمایت شدید از بازارهای داخلی و سایر اقدامات مورد نیاز خواهد بود. در شرایط محیط بیرونی به سرعت در حال تغییر است، کشورهایی با جمعیت نه چندان زیاد مجبورند توجه بیشتری به سازگاری با شرایط بیرونی داشته باشند.

پروفسور ناتالیا ساوینا، استاد گروه "کنترل مالی و خزانه‌داری" در دانشگاه مالی وابسته به دولت فدراسیون روسیه نیز تلاش برای تقلید کورکورانه از مدل‌های توسعه چین را امیدوارکننده نمی‌داند. مدل چینی شامل اعمال اقدامات تشویقی برای توسعه کارآفرینی است، در حالی که بازار مالی به شدت توسط دولت کنترل می‌شود. در روسیه، بانک مرکزی اختیارات رگولاتوری را اجرا کرده و استفاده از مکانیزم‌های بازار را در حوزه پولی و اعتباری تضمین می‌کند. اقتصاد چین بر پایه صادرات استوار است.

او اشاره دارد: اقتصاد روسیه در شرایط فشار تحریم‌ها، باید بیش از هر چیز، حاکمیت اقتصادی، ثبات و امنیت کشور را تضمین کند.

دلیتسین مطمئن است که روسیه مزیت‌های استراتژیک خاص خود را دنبال خواهد کرد که با مزیت‌های چین تفاوت‌های قابل توجهی دارد. نظریه رقابت می‌آموزد که یک ساختار حیاتی بازار شامل یک بازیگر مسلط است که محصولی استاندارد برای همه تولید می‌کند.

این کارشناس می گوید که روسیه نیز در جاهایی پیشتاز خواهد بود که طبیعت مزیت‌های استثنایی را در اختیارش قرار داده است.

به باور او، برای روسیه سودمندتر است که انواع خاصی از محصولات با فناوری بالا را تولید کند و در زمینه تأمین‌کنندگان سنتی، شریکی قابل اعتماد برای کشورهای دوست باقی بماند. او در میان حوزه‌های توسعه امیدوارکننده، به فناوری‌های فضایی و دفاعی اشاره کرد.

منبع: https://rg.ru/۲۰۲۵/۰۵/۲۱/kitaj-perehodit-ot-cifrovoj-ekonomiki-k-realnomu-proizvodstvu.html

پایان/