پایگاه هوایی بگرام و آینده حضور آمریکا در افغانستان

«نشنال اینترست» معتقد است که بازگشت به پایگاه بگرام بخشی از راهبردی گسترده‌تر برای بازتعریف حضور ژئوپلیتیکی واشنگتن مقابل چین، روسیه و ایران است اما واشنگتن باید شرکایی پیدا کند تا کنترل این پایگاه را به شیوه‌ای ایمن و مؤثر به دست آورد.

«حلقه دوستان» شانگهای گسترده‌تر می‌شود

از ریل و جاده تا اقتصاد دیجیتال؛ نقشه تازه‌ای برای پیوند اوراسیا

وقتی محصولات کشاورزی چین تنها در ۴۸ ساعت به سفره‌های شهروندان مسکو و تاشکند می‌رسد، می‌توان دریافت که «اتصال» در سازمان همکاری شانگهای به یک موتور واقعی برای تجارت، توسعه و نزدیکی ملت‌ها تبدیل شده است.

لجستیک برای اوراسیای بزرگ: طرحی برای آینده روسیه

تغییر اورآسیایی روسیه؛ دیرهنگام اما ضروری

رئیس دانشکده اقتصاد جهانی و سیاست جهانی در مدرسه عالی اقتصاد روسیه معتقد است: مسیر اصلی توسعه در دهه آینده کاملاً واضح است. سفر ۳۰۰ ساله اروپایی روسیه به پایان رسیده است؛ چه بسا بهتر بود که یک قرن یا حتی زودتر خاتمه می‌یافت. در آن صورت، دست‌کم می‌شد تا حدی از فجایع سنگین قرن بیستم برای ملت و کشور جلوگیری کرد. زمان آن فرا رسیده که روسیه به عنوان یک قدرت بزرگ، به هویت واقعی و سرچشمه‌های تاریخ خود، یعنی به «خانه» و «سیبری»، بازگردد.

اهمیت دیدار پزشکیان با معمار خاموش ایدئولوژی چین

دیدار اخیر پزشکیان با «وانگ هونینگ» رییس کمیته ملی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین، پیام روشنی از اهمیت تهران در گفتمان رسمی حزب کمونیست چین به همراه داشت. این ملاقات، اگرچه نمادین است و در حوزه تصمیم‌گیری عملی اقتصادی محدودیت دارد، اما می‌تواند تصویر ایران را در سیاست داخلی چین تقویت کرده و راه را برای گفت‌وگوهای راهبردی بیشتر با نهادهای اجرایی و شرکت‌های بزرگ دولتی هموار کند.

ایران در مرکز کریدور شرق - غرب؛ آزمون بزرگ دیپلماسی و زیرساخت

طرح «کمربند و جاده» چین، ایران را در موقعیتی راهبردی قرار داده است؛ موقعیتی که با سیاست‌گذاری دقیق و مدیریت فرصت‌ها می‌تواند جایگاه کشور را در معادلات قرن ۲۱ بازتعریف کند.

ایران در قلب ۹ کریدور راهبردی جهان؛ چگونه باید فرصت‌سازی کرد؟

ایران میان ۹ کریدور راهبردی شمال - جنوب، شرق - غرب، زنگزور، خلیج فارس - مدیترانه، چابهار، جاده توسعه عراق، آی‌مک، لاجورد و ترانس‌خزر ایستاده‌ است؛ مسیرهایی که با تدبیر به فرصت‌ بدل می‌شوند.

بازنویسی قواعد نانوشته‌ی ۵۰۰ ساله‌

شکست تلاش آمریکا برای اعمال محدودیت‌های فناورانه علیه چین

اقتصادها با GDP سنجیده می‌شوند، اما قدرت واقعی کشورها در توان تولید و صنعت آنها نهفته است. چین با یک شبکه کامل تولید از کوچک‌ترین قطعات تا فناوری‌های پیشرفته، نشان می‌دهد که هیچ تحریمی نمی‌تواند جلوی توسعه آن را بگیرد.

اندیشکده آمریکایی: چرخش به آسیا فشارهای اقتصادی غرب علیه ایران را کم می‌کند

اندیشکده «استیمسون» در گزارشی با اشاره به اینکه چرخش به‌سوی آسیا می‌تواند به ایران کمک کند فشار اقتصادی غرب را کاهش دهد، نوشت: در میانه حملات [رژیم] اسرائیل و آمریکا، تهران یک مسیر تجاری جدید فرامنطقه‌ای را به چین رونمایی کرده است؛ مسیری که با یکی از ارکان اصلی سیاست خارجی ایران همخوانی دارد؛ قرار دادن این کشور در مرکز اتصال رو به رشد اوراسیا.

دلایل نگرانی ایران از کریدور زنگزور

پیامدهای ایجاد «مسیر ترامپ» در مرز ایران

تحلیلگر اندیشکده آمریکایی معتقد است که «مسیر ترامپ» (TRIPP) در شمال غرب ایران در بلندمدت موجب برهم خوردن موازنه در قفقاز جنوبی می شود، اهرم اقتصادی و اهمیت راهبردی تهران در پروژه‌های حمل‌ونقل منطقه‌ای را کاهش می‌دهد و نفوذ کشورهای غربی و جبهه باکو-آنکارا را تقویت می‌کند.

زنگزور؛ دالانی به سوی صلح یا دروازه‌ای به سمت رویارویی قدرت‌های بزرگ؟

واقعیتی که وجود دارد آن است که تحولات اخیر زنگ خطر را در مسکو، پکن و تهران به صدا درآورده است؛ زیرا ایالات متحده به تثبیت جایگاه مستقیم خود در این منطقه راهبردی نزدیک‌تر شده است.

الجزیره بررسی کرد؛

پشت پرده تلاش ایران برای بررسی امکان استفاده از سامانه ناوبری ماهواره‌ای چین

برای ایران و دیگر کشورها در سراسر جهان، پیام کاملاً روشن است: پلتفرم‌های غربی دیگر فقط ابزار ارتباطی به‌شمار نمی‌آیند؛ بلکه اکنون به‌عنوان سلاح‌هایی در جنگ اطلاعاتی دیجیتال گسترده‌تر دیده می‌شوند.

هند در محاصره چهارطرفه

موج جدیدی از همکاری‌های فرامنطقه‌ای میان چین و همسایگان هند شکل گرفته است. راه‌آهن، تسلیحات، قراردادهای مرزی و پیام‌های سیاسی همه یک چیز می‌گویند: منطقه‌ای که روزی هند برای خود می‌دانست، اکنون به میدان رقابت تبدیل شده — و هند هنوز در حال بازی با قواعد دیروز است.

راه ابریشم ریلی

کریدور جدید قدرت؛ اتصال شرق به غرب از طریق ایران

راه اندازی راه‌آهن چین-ایران که بخش مهمی از طرح کمربند و جاده به شمار می رود، فراتر از یک پروژه ساختمانی بزرگ، یک کریدور تجاری استراتژیک است که نه تنها شرق دور را به خاورمیانه و اروپا متصل می کند بلکه می تواند موجب ارتقای سیاسی و مالی چین و تقویت جهان چند قطبی شود.

آفریقا، عرصه بازی جدید پکن و واشنگتن

در شرایطی که آمریکا خود را برای درگیری‌های احتمالی آماده می‌کند و پایگاه‌های نظامی‌اش را گسترش می‌دهد، چین بی‌سروصدا، ابتکار صلح را به دست گرفته است. این بار نه با موشک، بلکه با دیپلماسی نظامی. چرا این دعوت‌نامه چین، واشنگتن را نگران کرده؟ نقش پنهان آفریقا در این رقابت چیست؟ و آیا نظم جهانی در حال تغییر است؟

۲۰ سال طلایی چین

چینی‌ها در ۲ دهۀ اخیر توانسته‌اند در غرب آسیا آمریکا را جا بگذارند، آنها حالا ۳ برابر آمریکایی‌ها در منطقه تجارت دارند

بازی ترامپ با پکن با ابزار تشدید فشار بر تهران

واشنگتن با محدود کردن ایران، یکی از شرکای کلیدی چین در زمینه انرژی را تضعیف می کند و نفوذ پکن را در منطقه ای که برای برنامه های طرح کمربند و جاده اش حیاتی است، محدود می کند.

اندیشکده «رند» بررسی کرد؛

جنگ کریدورهای ایران و ایالات متحده

کریدور اقتصادی شرق-غرب کشورهای جنوب غرب و آسیای مرکزی، شامل افغانستان، جمهوری‌های آسیای مرکزی، هند، ایران و پاکستان را از طریق زیرساخت‌های حمل‌ونقل فرامرزی برای جابه‌جایی افراد، کالاها، خدمات و انرژی به یکدیگر متصل می‌کند.ایالات متحده و اروپا با هر پروژه‌ای که از افغانستان عبور کند یا ایران را از طریق خط لوله گاز به بازارهای انرژی جنوب آسیا متصل کند، مخالفت خواهند کرد.

کریدور اقتصادی چین-پاکستان به کدام سو می‌رود؟

بیش از یک دهه از آغاز رسمی برنامه توسعه کریدور اقتصادی چین-پاکستان (سی‌پک) گذشته است. با این‌حال، به نظر می‌رسد مجموعه‌ای از عوامل و متغیرها ورود به فاز دوم توسعه سی‌پک را نیز همچون تکمیل برخی از پروژه‌های فاز اول با تعلل و ابهام مواجه نموده است.

چشم انداز گسترش نفوذ بریکس در آمریکای لاتین

بریکس با الحاق کوبا و بولیوی، می‌تواند به نقطه‌ای برای کاهش وابستگی کشورهای آمریکای لاتین به ایالات متحده و ایجاد مسیرهای جایگزین برای فعالیت‌های اقتصادی خارجی تبدیل شود.

سفر وزیرخارجه ایران به چین از نگاه اندیشکده اردنی؛

هماهنگی نهایی تهران و پکن برای مقابله با ترامپ

اندیشکده اردنی در گزارشی اهداف سفر «عباس عراقچی» به چین را زمینه سازی برای مقابله مشترک با سیاست های ترامپ، همکاری دو کشور در حوزه انرژی و طرح جاده و کمربند و بی اعتمادی تهران به مسکو عنوان کرد.

سیاست خاورمیانه‌ای چین

چین باوجود تمرکز بر منافع تجاری، مشارکت خود را در دیپلماسی و امنیت گسترش داده است. چین در تلاش است تا تصویری از خود به‌عنوان قدرتی مسئول و متعهد به حفظ صلح، ازجمله در خاورمیانه، به نمایش بگذارد؛ اما رویکرد آن در برابر بحران‌های منطقه‌ای محتاطانه و مردد است.

احتمال شکاف در روابط چین و پاکستان: عوامل دوجانبه و نقش دیگران

واشنگتن باهدف کاهش اتکای پاکستان به چین، به توسعۀ روابط خود با اسلام‌آباد ادامه خواهد داد. در همین حال‌، ممکن است این فرصتی برای پاکستان باشد که برای دستیابی به منافع اقتصادی و نظامی، از رقابت مداوم بین چین و آمریکا استفاده کند.

گرفتاری هند در توهم رقابت با چین

تحلیلگر هندی در مقاله ای با عنوان«هند متعلق به جنوب جهانی است و آنجا باید باشد، نه خط مقدم جنگ سرد جدید» استدلال می کند که سیاست خارجی کنونی هند به جای ارزیابی عملگرایانه از آنچه که به بهترین وجه به توسعه هند کمک می کند، ناشی از حسادت به چین، دشمنی با پاکستان و همسویی بیش از حد با آمریکا است. او این مواضع را یک اشتباه استراتژیک عنوان می کند.

یکسال پس از طوفان الاقصی

سیاست آمریکا، بازگشت به منطقه؟

آنچه بیشتر این مداخله عمیق آمریکا در درگیری جاری منطقه غرب آسیا را تبیین می‌کند نقشی است ‏که این درگیری می‌تواند در رقابت جهانی قدرت به ویژه میان آمریکا با چین ایفا کند.

نفوذ جهانی چین: رویکرد قدرت نرم

چین از قدرت نرم به عنوان یک رویکرد راهبردی برای افزایش نفوذ جهانی و دستیابی به منافع ملی خود استفاده می کند؛ قدرت نرم چین دارای یک مولفه قوی مبتنی بر منافع اقتصادی است.

مرحله دوم راهگذر اقتصادی چین-پاکستان در سایه تردیدهای پکن

گزارش‌ها از تردید چین برای مشارکت در پروژه‌های توسعه زیرساخت مرتب با طرح‌ راهگذر چین- پاکستان حکایت دارد؛ تردیدهایی که سبب شده تا پکن برای حفاظت از اتباع و منافع خود، اقدامات بیشتری را از اسلام‌آباد طلب کند.