به گزارش تحریریه، «استفن کوتر» نماینده پارلمان بوندستاگ در گفت وگو با رسانه ها تصریح کرد که آلمان باید بخش باقیمانده خط لوله نورد استریم را آنلاین کند و واردات گاز از روسیه را از سر بگیرد.

به گفته این قانونگذار، کنار گذاشتن انرژی روسیه و جایگزینی آن با گازهای دیگر و از منابعی متفاوت یک اشتباه بوده است.

کوتر که همچنین عضو کمیته حفاظت از انرژی و آب و هوای پارلمان آلمان نیز است، با اشاره به تعریف و تمجیدهای پیشین اولاف شولتز از تلاش های آلمان برای کاهش واردات گاز ار روسیه عنوان داشت آن چیزی که صدراعظم آلمان از آن ابراز خوشحالی می کند(کاهش وابستگی به انرژی روسیه)، برای شرکت ها و مصرف کنندگان خصوصی ویرانگر است.

وی معتقد است طبق بررسی ها این کاهش واردات گاز از روسیه موجب افزایش قیمت گاز در داخل و در نهایت غیرصنعتی شدن آلمان می شود. این کشور برای اطمینان از داشتن قدرت رقابتی در بازارهای جهانی، باید با خرید گاز از طریق شاخه باقی مانده از خط لوله نورد استریم موافقت کند.

نورد استریم یک مسیر گازی بین روسیه و آلمان است که از دریای بالتیک می گذرد. این مسیر انتقال از دو خط لوله نورد استریم ۱ و ۲ تشکیل شده است که هر کدام از آن ها هم از دو شاخه مجزا تشکیل شده اند. آلمان در یک دوره زمانی گاز روسیه را از طریق نورد استریم ۱ دریافت می کرد اما نورد استریم ۲ به دلیل عقب افتادن روندهای بوروکراتیک هرگز نتوانست گواهینامه آغاز فعالیت را دریافت کند.

هر دو خط لوله فوق در سال گذشته در حادثه ای که به طور گسترده خرابکاری به شمار می آید، آسیب دیدند و از مدار خارج شدند. در نتیجه این اتفاق آلمان دسترسی مستقیم به گاز روسیه را از دست داد. این در زمانی رخ داد که حدود نیمی از نیاز انرژی کشور از طرف مسکو تامین می شد.

با اینحال یکی از دو شاخه نورد استریم ۲ از عملیات انفجار جان سالم به در برد، اما مقامات آلمانی به دلیل تنش های سیاسی با مسکو بر سر درگیری ها در اوکراین، فرآیند صدور مجوز برای آن را در دستور کار خود قرار ندادند.

کوتر تاکید دارد که این روند باید تغییر کند، زیرا آلمان در حال حاضر برای تامین گاز مورد نیاز خود از منابع جایگزین، هزینه های بسیار بیشتری را نسبت به گاز دریافتی از روسیه پرداخت می کند.

وی اعتقاد دارد گاز دریافتی از روسیه سودآور و با محیط زیست سازگار است، اما در شرایط کنونی واردات فعلی به آلمان به صورت عمده از طرف گاز طبیعی مایع از ایالات متحده صورت می گیرد که دارای این ویژگی ها نیست. به رغم تفاوت کیفیت، آلمان ۳ تا ۴ برابر بیشتر برای این منابع به ایالات متحده پول پرداخت می کند. علاوه بر این گازی که در آمریکا به روش فرکینگ تولید می شود، استانداردهای زیست محیطی آلمان را برآورده نمی کند.

پایان/